這張圖是我2014年的時候截取FAOSTAT的資料彙整做出來的圖，資料只有到2011年因為FAOSTAT的資料有將近三年左右的延遲，也就是說如果把這個圖更新大概可以得到2017年左右的資料。

這張是我去演講的時候常常會拿出來的圖，台灣過去食品類出口產值比日本跟韓國都高，但為什麼急速下降？
這個急速下降的拐點就是口蹄疫的發生，少了出口生鮮豬肉的支撐出口食品產值從高點的21.30億美金迅速掉到4.41億美金的谷底，這也是各位可以看到的口蹄疫減少了16億美金的外銷產值。

這張圖可以當成是一個結果的分析，而不是一個原因，從這張圖可以看出在1990年代韓國開始進行外銷的投入，而經過20年的時間產值有將近五倍的成長，而台灣是在2007年之後才開始迅速的成長，但雖然成長了與日韓的差距也越來越大。

畢竟這張圖只有外銷的部分，沒辦法看到內需的部分，但每一筆外銷至少都是國內原料、產品人力的應用，可創造出一定的價值，外銷的不振必然影響食品產業甚至是農產業。

當年我還很閒的抓了更細的資料來彙整，以韓國為例，1991年主要的食品類的輸出以
栗子
精煉糖
穀物及禽畜動物為原料的食品類
未加工菸草
菌菇類

也就是韓國還是以原料、生鮮及簡單食品加工品為主的輸出，這樣產值當然不高，而到了2011年，經過20年來加工技術大幅提升，產業轉型。
輸出的前五名為
穀物及禽畜動物為原料的食品類
香菸類
精煉糖類
非酒精飲料
咖啡萃取物

如果把這六年的資料再補上，就會有一個更清楚的全貌可以了解。

今天會突然想寫這個，是因為看到知名台中品牌陳允寶泉的竹筍包在英國的電商上架，我對陳允寶泉的印象是在台中的休息站有他們的店面，我有買過他們幾次產品，所以對它們有印象。

先有localize才會有globalize，在台灣看到麥當勞不是國際化，而是被國際化，本土文化產品能在其他的國家出現才叫國際化。

所以看到陳允寶泉及一些品牌在國外的電商甚至是超市上架，讓我覺得很開心，當然除了陳允寶泉以外，也有很多中小品牌甚至是大品牌在外國發光發熱，大家在全家會看到的瓜瓜園的烤地瓜，也已經逐漸在歐美等通路銷售，這都是走出國外的例子，也期望未來能繼續蒸蒸日上的成長，看見日韓的車尾燈。

長知識了！

"รมช. มนัญญาครับ เข้าใจผิดแล้ว ประเทศอาเซียนยังคงมีการใช้สารเคมีทางการเกษตร แถมใช้กันเยอะด้วย"

วันก่อนอ่านข่าว รมช.เกษตร มนัญญา ไทยเศรษฐ์ (https://siamrath.co.th/n/109733) แถลงหลังจากกลับจากประเทศบรูไนว่า "รัฐมนตรีหลายประเทศได้มาให้กำลังใจ บอกว่า ... รู้สึกดีใจที่ประเทศไทยจะยกเลิกการใช้สารเคมี เพราะประเทศของเขาก็เลิกใช้สารเคมีแล้วซึ่งเป็นประเทศในอาเซียน" ... ซึ่งก็ไม่ได้ระบุชัดว่าหมายถึงประเทศไหน แต่ประเทศต่างๆในอาเซียนก็ยังใช้สารเคมีทางการเกษตร โดยเพราะยาฆ่าแมลง กันเยอะอยู่เลยครับ หลายประเทศเยอะกว่าไทยด้วยซ้ำ

ข้อมูลทางสถิติล่าสุด คือ ปี ค.ศ. 2016 ขององค์การอาหารโลกและเษตรกรรม หรือ FAO แห่งสหประชาชาติ (http://www.fao.org/faostat/en/#data/EP/visualize) นั้น ระบุว่าประเทศกลุ่มเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีการใช้ยาฆ่าแมลงเฉลี่ย 0.89 กิโลกรัม/เฮกแตร์ของพื้นที่เพาะปลูกพืชไร่ (หรือ 0.14 กิโลกรัม/ไร่) โดยประเทศไทยเราใช้มากกว่าค่าเฉลี่ยอาเซียนเล็กน้อย คือ 1.02 กิโลกรัม/เฮกแตร์ (หรือ 0.16 กิโลกรัม/ไร่)

สำหรับประเทศอื่นๆในอาเซียนเท่าที่มีข้อมูลระบุนั้น มีดังต่อไปนี้
- ประเทศ มาเลเซีย ใช้ยาฆ่าแมลง 5.9 กิโลกรัม/เฮกแตร์ (หรือ 0.94 กิโลกรัม/ไร่)
- ประเทศ บรูไน ใช้ยาฆ่าแมลง 1.87 กิโลกรัม/เฮกแตร์ (หรือ 0.30 กิโลกรัม/ไร่)
- ประเทศ เวียดนาม ใช้ยาฆ่าแมลง 1.66 กิโลกรัม/เฮกแตร์ (หรือ 0.26 กิโลกรัม/ไร่)
- ประเทศ เมียนมาร์ ใช้ยาฆ่าแมลง 0.97 กิโลกรัม/เฮกแตร์ (หรือ 0.15 กิโลกรัม/ไร่)
- ประเทศ อินโดนีเซีย ใช้ยาฆ่าแมลง 0.03 กิโลกรัม/เฮกแตร์ (หรือ 0.005 กิโลกรัม/ไร่)

จะเห็นว่าปริมาณการใช้ยาฆ่าแมลงของประเทศในอาเซียนนั้นไม่ใช่น้อยเลย โดยเฉพาะประเทศอย่างมาเลเซีย ซึ่งแข่งขันด้านพืชไร่กับเราหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นยางพาราหรือปาล์มน้ำมัน ... นี่ยังไม่นับรวมไปถึงประเทศใกล้เคียงเรา อย่างจีนหรือญี่ปุ่น (ที่คนไทยนิยมบริโภคผักผลไม้จากประเทศเหล่านี้) ซึ่งมีปริมาณการใช้ยาฆ่าแมลงมากมายมหาศาล เพราะเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการทำเกษตรกรรมสมัยใหม่ (ดูรูปประกอบ)

แม้ว่าประเทศอาเซียนอื่นๆ นอกจากนี้ คือ ลาว กัมพูชา ติมอร์เลสเต จะไม่ได้รายงานไว้ในเพจ แต่เท่าที่ถามจากนักวิชาการเกษตรและเกษตรกรที่มีเครือข่ายต่างประเทศ ก็พบว่าล้วนแล้วแต่มีการใช้ยาฆ่าแมลงในประเทศเหล่านั้นทั้งสิ้น

ดังนั้น การที่พยายามประโคมให้ประเทศไทย เป็นประเทศปลอดสารหรือเกษตรอินทรีย์ 100% มันเป็นภาพที่เป็นมายาคติ-โลกสวยเอามากๆ และจะทำให้เราสูญเสียความสามารถในการแข่งขันกับประเทศอื่นๆ ทั้งประเทศเพื่อนบ้านและประเทศเกษตรอื่นๆ ในโลกด้วย ... เรื่องแบบนี้รัฐมนตรีกระทรวงเกษตร ควรจะต้องมีความรู้ความเข้าใจมากเป็นพิเศษนะครับ

ที่มาของรูปประกอบจาก https://ourworldindata.org/grapher/pesticide-use-per-hectare-of-cropland?tab=chart&time=2005..2014&country=BRN+CHN+JPN+MYS+THA