ฟั่นเฟือน – พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง จากครั้งเราเคยมีกัน อยู่ ๆ ก็พลัน มาทิ้งกันไป เจ็บช้ำเธอทำกันลงได้ หักอกห้ามใจไม่เคยลืมลง เจ็บนี้มันแรงเกินตัว เรื่องราวในหัว มันตามมันเตือน จะพร้อมจะยอมฟั่นเฟือน สติเลอะ ...
確定! 回上一頁