เขี้ยว คน (1). รากศัพท์ แก้ไข. สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *χeːwꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน แข่ว หรือ แข้ว, ภาษาลาว ແຂ້ວ (แข้ว), ภาษาคำเมือง ᨡ᩠᩶ᨿᩅ (ข้ยว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ်ႈ (เข้ว), ...
確定! 回上一頁