[โดด] น. ความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่ เช่น เขาถือสันโดษ. (ปาก) ก. มักน้อย เช่น เขาเป็นคนสันโดษ. (ส. สํโตษ; ป. สนฺโตส). ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน.
確定! 回上一頁