สวรรค์. [สะ-หฺวัน] (สก. สฺวรฺค; มค. สคฺค) น. โลกที่ประกอบด้วยความสุข, ที่อยู่ของเทวดามีชื่อเป็นชั้นๆ. อ.เปลื้อง ณ.นคร · สวรรค. สวรรค, สวรรค์ : [สะหฺวันคะ, สะหฺ ...
確定! 回上一頁