วิริยะ. ความหมาย. น. ความเพียร, ความบากบั่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อุตสาหะ เป็น วิริยอุตสาหะ: ความกล้า: วิริยภาพ ก็ใช้. {ป.: ส. วีรฺย}.
確定！ 回上一頁
