วิริยะ, น. ความเพียร, ความบากบั่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อุตสาหะ เป็น วิริยอุตสาหะ ; วิริยะ, ความกล้า ; วิริยะ, วิริยภาพ ก็ใช้.
確定! 回上一頁