[ริดสะหฺยา] ก. อาการที่ไม่อยากให้คนอื่นได้ดี เห็นเขาได้ดีแล้วทนนิ่งอยู่ไม่ได้. (ส. อีรฺษฺยา; ป. อิสฺสา). ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน.
確定! 回上一頁