พจนานุกรมไทย ปรารมภ์ หมายถึง: [ปฺรารม] ก. เริ่มแรก; วิตก, รําพึง, ครุ่นคิด. (ส. ปฺรารมฺภ ว่า เริ่มแรก ... วิตถาร. อ่านว่า วิด-ถาน.
確定! 回上一頁