ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน · ว. ละเอียดลออ เรียบร้อยงดงาม เช่น ฝีมือประณีต ทําอย่างประณีต ที่ปรุงอย่างสุดฝีมือด้วยของดี ๆ เช่น ปรุงอาหารอันประณีต. (ส. ปฺรณีต · ป. ปณีต).
確定! 回上一頁