พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔. ติดสินบน, ก. ให้ทรัพย์สินหรือสิ่งอื่นใดแก่บุคคลเพื่อให้ช่วยทำการอย่างไม่สุจริตให้สำเร็จตามประสงค์.
確定! 回上一頁