ฉายา ๑: ชื่อที่พระอุปัชฌาย์ตั้งให้เป็นภาษาบาลีเมื่ออุปสมบท, ชื่อตั้งให้กันเล่น ๆ หรือตามลักษณะที่หมายรู้กันในหมู่คณะ. (กลอน ปาก) น. ผู้หญิง นางผู้มีโฉมงาม ...
確定! 回上一頁