[กะ-สัด] (สก. กฺษตฺริย · มค. ขตฺติย) น. \"ผู้ควรซึ่งเขต\" คือ ผู้ครองเขต, ผู้มีอำนาจอย่างกษัตริย์, พระราชา · ใช้เรียกเงิน ทอง นาก ว่า กษัตริย์ เช่น เครื่องรูปพรรณสามกษัตริย์ คือ มีเงิน ทอง นาก.
確定！ 回上一頁
