กลอนสุนทรภู่ นิราศสุนทรภู่ ๏ นิราศร้างห่างเหเสน่หา ปางอิเหนาเศร้าสุดถึงบุษบา พระพายพาพัดน้องเที่ยวล่องลอย ตะลึงเหลียวเปลี่ยวเปล่าให้เหงาหงิม
確定！ 回上一頁
