江魔對密宗修行點評的文章，只寫給對密宗修行有基本認知的人看：

每一次重讀Taranatha的印度佛教史，會讀到說最早期的時候，修密宗而有成就的，往往修的過程沒人知道，是很秘密的修持，知道自己有大成就了（例如展示了一些特異功能），人們才說原來他是修密宗的。

當然，宗教家寫的歷史，我們是要打折扣的。

不過，學密宗的人現在大家都知道 —— 你是修密宗的。

因為你要修，你就得佈置修煉的地方（佛像法器供品等等），別說你的家人會知道，就連你的鄰居朋友都可能知道你是修密宗的。

目前密宗信徒的守密，有很多理由，其中一個就是守密的人才會更快的成就，這可能真的有其真理，也有可能是心理作用。但，也搞得一些密宗行者，不是守密，而是神秘兮兮。

這兩者是有分別的，神秘兮兮是給人知道你有修，但師父說我不能告訴你我在修甚麼。

如果真的要守密，你不會說因為要守密，所以不能告訴你，而是直接隱瞞、裝傻，最佳的做法是沒有人知道你在修。

我就撇開這個守密會成就的信仰（迷信），我要從另外一個角度來探討怎樣守密。

假設印度佛教史裡面的記載是真的，一個很普通的在家人秘密地修行，最後成功了，我更想知道這個普通人是怎樣的是沒有人知道他在修行。

我對目前密宗的修行的其中一個意見，就是大部份的儀軌，就算很短的，是要求你要坐下來、靜下來、做禪修觀想念誦的，換句話說，再怎樣簡化的儀軌，就算你不是坐在佛壇前，外人一看，就知道你在從事著個人的宗教儀式，怎麼會不知道你在幹嘛呢？

所以，一個人要不著痕跡的修密宗，就必須在日常生活中，就滲透了這個修行。

所以，這就造成有一些修密宗的人說，剛開始你就是要坐下來禪修，哪天你修道高境界時，就一天二十四小時都在修了。

對於這個說法，我只認同一半。

如果你沒有打算出家或到深山隱居閉關的話，不少的藏密修行功課會跟你不契機 —— 加行法的十萬個頂禮，十萬獻曼達，十萬百字明咒，十萬對上師祈禱，這只是基礎，全職閉關修行，或可半年內做到；之後若受了無上密的灌頂，有者（如格魯派）要求你一天修六座上師瑜伽，雖然可以有簡短的儀軌；紅教的上師瑜伽，有者要你唸蓮師咒起碼十萬遍，最好能年一百二十萬遍，往後要修下去，很有很多很繁瑣的內容。

其實這是給隱士或閉關的人的功課，對於一個沒有打算要出家或隱居的密宗信徒，完全跟完這個路線來修，就會有矛盾了。因為這整個修行的操作，是沒辦法直接跟你生活中要賺錢、要和老公老婆感情好、要照顧孩子、要面對公司老闆的刁難等等銜接。

宗教儀式是宗教儀式，生活是生活，兩者毫不相干。

若真的要躲進禪房修得很高境界後，才在日常生活中修，那你基本上是要這個信徒先成為出家隱士，修到厲害了，才回到紅塵中修，這是搞性格分裂，很有效率的做法。

另外就算是淨土宗的，也有人鼓勵人一天要唸三萬遍或更多的佛號，來積功德修行。

這類用修行的功課來壟斷你的生活的做法，你可要小心釐清這是不是你要的生活。

你一方面要工作八小時，另一方面又要四五個小時來每天唸經禪修，睡眠又要八小時，扣除交通大小便等等，基本上你是沒有家庭生活、沒有社交生活、沒有興趣生活的人，你可以接受嗎？

這就是我覺得當修行的方法，開始被宗教制度化後的後遺症。

新世紀的修行，要有更多跟生活息息相關的銜接才行。我這裡不是指唸甚麼經可以求財，唸甚麼咒可以得愛情，而是指原有的修煉技術，要怎樣一開始就滲透生活的層面。

在生活層面裡面的修行才是主軸，坐下來禪修是輔助性質，因為在家人的大部份時間，不是花在法座蒲團上，這才符合在家人的價值觀。

回歸到我上面提出的問題：古代修密宗的成就者，為甚麼修的過程沒人知道，如此的守密？

如果你有看過八十四大成就者的故事，不少大師的修行就是在挖泥、補鞋、睡覺、吃飯、說謊中進行著的。

#這一點
#已故的南懷瑾有提過多次
#特別是他在餐廳看到一個修大威德的密宗行者的故事
#丹道的一些派別也是要人在日常中修
#動處煉性
#靜處煉命
#以性為宗

舉凡學過藏傳佛教的人都知道蓮華生大士多故事 —— 大約就是不經母胎的蓮花化生，最後得虹光化身而揚長而去。

但，大部份信徒不知道是蓮華生大士的傳記，有起碼百多個版本，幾乎都是伏藏（即後人的伏藏祖師挖出或腦中憶起前世記憶，或類似與菩薩通靈而得）。

唯一一個版本不是伏藏的，就是Taranatha祖師的版本，這也是唯一一個版本是說蓮師是正常母胎生下，修行有成（特別是蓮花部的法，也是馬頭明王法的成就者），最後到了西藏傳法。

當然，Taranatha版本的故事，也是他從其中一老師口中聽聞回來，要用它來成為歷史證據，當然在學術上是立不住腳的。

就連這一世的達賴喇嘛也講過藏人雖然相信蓮師是當年印度著名大成就者，也是那爛陀大學的著名學者，但，這蓮師這個角色卻沒有留下任何文獻。

就連當年相差不遠的印度學者 Vimalamitra，也有留下一些法本是有自己的名字，蓮師是一個都沒有。而且也沒有同期的其他祖師的文獻中有引述到這個人。

這個是詭異的地方。

若你看大部份流行的蓮師傳，會不免懷疑傳記中部份的情節，好像是把其他祖師的故事抄過來。

不過，其中一些記載，可能也是根據密宗經典而改。例如：他所謂往生的時候，沒有死，而是騎天馬飛去羅剎國中，佔據了羅剎國國王的身體，掛羊頭賣狗肉的開始在那傳佛法。

據我所看過兩個馬頭明王的儀軌，修煉成功後，以後你會往生到羅剎國國土中，成為持明王，度化羅剎國中的眾生。（這馬頭明王法很特別，其中一個版本的咒裡面，不但沒有馬頭明王的名，反之是有降三世明王的一個名字）。這又好像跟 Taranatha祖師的蓮師傳版本中所說他說修馬頭明王法有大成就，好像相關了。

講2白一點。蓮師傳裡記載的蓮師，是像一個修行人的理想符號多過像一個歷史上的人物。他的不經母胎的蓮花化生，與其表一個歷史上的人物從蓮花中出生，不如用來表我們自性中出淤泥而不染的如來藏；蓮師的降魔伏要，可能就是代表修行人要經歷降伏自己心魔的表徵。

就好像道家的太上老君和真正寫老子的老聃，不是同一個人物。前者是道家修行崇拜的一個符號。而且西遊記有孫悟空，目前很多人擺孫悟空也拜得很多神蹟，不代表當年玄裝大師去取西經時，真的有三只妖怪守護著他到西天取經。

觀音和關公也是虛構的人物（關公的忠義形象是三國演義這本小說弄出來的），但最後也有很多人拜，也都說拜得很有靈驗。

同樣的，蓮師的咒，雖有部份的黃教祖師認為他是大自在天的外道修行人，但，基本上，藏傳四派裡面都有蓮師修法的傳承。

前陣子就算一個修楞嚴的團體也有唸蓮師咒，雖然這團體不是密教，但，唸唸也無可厚非。

我本身也不算是佛教徒，我有時候也會唸唸。

不過，好笑的是這團體曾經有人寫過一篇文章，說舉凡密宗講有修雙身法的，必然是邪教。

其實這也沒甚麽大不了，性交是否能成為修行的方法，自古就一直辯。你是修楞嚴經的，而楞嚴經當中就是說明有淫念或還行淫的，就不能成佛。所以基本上，沒有矛盾。

矛盾的是 —— 他們有唸蓮師咒。

蓮師的記錄，他就是有修雙身法的。比較著名的雙修伴侶有五個，事實上，應該有很多個。

你的修行理念是不能接受淫欲，但你唸的其中一個咒卻是修欲樂定點祖師。

（是的，藏傳的修行中，一些方法可以准許不修雙身而成佛。但，絕對不能抹掉藏傳中有依靠雙修成佛的秘法。）

#不讀書的冏
#不讀歷史的尷尬

[Sun Wukong (Raja Monyet): Antara Mitos Dan Realiti]

Cerita dalam novel Journey To The West sudah tidak asing lagi di kalangan masyarakat kita. Kini kisah novel ini sudah banyak diadaptasi ke dalam bentuk filem. Antara watak yang terkenal adalah seekor raja monyet yang bernama Sun Wukong.

Kisah perjalanan sami cina Xuanzang yang menjadi watak penting perjalanan ke Barat (ke India) merupakan kisah sejarah. Sami Xuanzang hidup sekitar 602-664 M di zaman dinasti Tang. Pada zaman kanak-kanak, nama asal beliau adalah Cheng Yi. Ketika kecil beliau dikatakan seorang yang cerdas dan cepat belajar. Beliau mempelajari kedua-dua aliran Buddha dari aliran Mahayana dan juga Theravada di Vihara Jing Tu dan akhirnya beliau cenderung kepada aliran Mahayana. Setelah itu beliau diberi nama Buddhis iaitu Xuanzang.

Perjalanan beliau ke Barat atau India bertitik tolak dari perasaan ketidak puasan hati beliau terhadap kitab sutra agama Buddha yang beliau pelajari. Beliau dapati terdapat banyak terjemahan yang berbeza ke atas sesebuah sutra, dan kebanyakannya bertentangan antara satu sama lainnya. Hal ini disebabkan kerana penterjemahan kitab Buddha tersebut kebanyakan dilakukan oleh para sami luar dari India atau negeri lainnya. Selain itu, perbezaan aliran dalam agama Buddha juga menjadi isu besar bagi Xuanzang kerana pada awal abad ke-7 M, negara China telah menjadi medan konflik yang besar antara para pengikut Buddha aliran Yogacara, iaitu antara ajaran Yogacara berdasarkan karya Asanga dan ajaran Vasubandhu beserta pengikut aliran Theravada dan Mahayana.[1]

Hasil pertembungan inilah membawa Xuanzang bertekad untuk dapatkan kitab suci agama Buddha (sutra) yang terawal di India yang merupakan tempat kelahiran Siddharta Gautama Buddha dan bertekad mahu mengetahui maksud sebenar dari kitab asal. Beliau mahu menjauhi konflik perbalahan dari sudut penterjemahan kitab suci yang berlaku di negaranya. Dari situlah beliau memulakan perjalanan panjang dengan mengembara ke India seorang diri pada tahun 629 M untuk dapatkan kitab suci yang terawal.[2]

Bermulanya Penulisan Novel

Sekitar 900 tahun selepas kematian Xuanzang terdapat seorang penulis novel dan pemuisi dari China bernama Wu Cheng’en (1500-1582 M) pada dinasti Ming (1368-1644 M) telah menulis sebuah novel perjalanan sami Xuanzang dengan menambah khayalannya ke dalam perjalanan sami tersebut. Novelnya dinamakan His Yu Chi atau Catatan Perjalanan ke Barat. Novel ini diiktiraf sebagai salah satu karya sastera agung di China.

Di dalam novel ini, Wu Cheng’en memperkenalkan beberapa orang pendamping sami Tang Sanzang (Xuanzang) semasa ke India antaranya adalah Sun Wukong iaitu raja monyet yang memiliki tongkat sakti, Tie Pat Kay seorang berwajah babi dan juga Sam Cheng.[3] Ia adalah penambahan karekter untuk menjadikan jalan penceritaan sami Tang lebih menarik.

Wu Cheng’en mengetengahkan watak utama di dalam novel tersebut iaitu Sun Wukong yang merupakan seekor monyet sombong yang kuat. Raja monyet ini sering berdamping dengan sami Tang sehingga mendapatkan kitab Sutra di India. Hasil daripada penulisan novel ini, kisah Sun Wukong mendapat sambutan dari kalangan masyarakat China termasuklah Jepun. Malah watak Son Goku di dalam cerita Dragon Ball juga merupakan pengaruh daripada novel tersebut.

Berlakunya Penyembahan

Setelah sekian lama masa berlalu, akhirnya Sun Wukong disembah oleh orang cina terutama dari aliran Taoisme. Tidak sedikit altar sembahan orang Cina yang memiliki patung Sun Wukong malah terdapat kuil yang dibina khas untuk menyembah raja monyet ini. Pada asalnya Sun Wukong hanyalah watak khayalan yang ditambah oleh Wu Cheng’en di dalam novelnya. Oleh kerana watak itu dipalitkan dengan imej agama dengan membantu sami Tang mengembara lalu watak khayalan itu juga dianggap sebagai sembahan suci lalu dipatungkan dan disembah.

Ada sebahagian sasterawan cina mengatakan watak Sun Wukong ini terpengaruh dari watak Hanuman di dalam kitab suci Ramayana (Hindu) yang merupakan monyet yang menolong Sri Rama. Mereka berspekulasi bahawa tidak mungkin cerita Ramayana terkenal di India itu tidak sampai ke China. Jadi mereka berpandangan pasti akan ada pengaruh Hanuman pada novel Wu Cheng-en itu.[4]

Kesimpulan

Kisah pengembaraan sami Xuanzang dari China ke India merupakan perjalanan sebenar. Akan tetapi novelis Wu Cheng’en menokok tambah perjalanan Xuanzang dengan watak-watak sampingan seperti Sun Wukong untuk menjadikan pejalanan itu menarik.

Akan tetapi hasil daripada itu menyebabkan wujudnya sebahagian Taoist menganggap ia adalah makhluk suci lalu dipahat patungnya lalu disembah. Watak khayalan novel yang diadun dengan unsur agama akhirnya menjadi bahan sembahan pada kemudian hari.

Nota kaki:

[1] Yogacarya-bhumi & Pratityasamutpadadi Vibhangga nirdesa. Lihat Taranatha (2013). Sejarah Buddhisme di India, Penerbit Kadam Choeling, Indonesia hlm 426-428
[2] https://web.archive.org/web/20070221205657/http://www.vbtutor.net/Xiyouji/history.htm
[3] Lihat David Kherdian, Cheng'en Wu (2005). Jorney To The West, Shambhala, Boulder, USA.
[4] Pandangan dari sasterawan Cina Hu Shi dan Ji Xian Lin. Dan boleh lihat http://niasindiainchina.in/2016-01-31/chinese-and-india-monkey-gods-king-and-hanuman/

R&D TEAM MRM