นานๆจะเอาสาระมาฝากที

ความลึกซื้งของคำสอนในพุทธศาสนาที่นับวัน แม้แต่นักควอนตัมฟิสิกซ์ ได้ค้นพบข้อพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ที่ยืนยันความเป็นจริงได้อย่างน่าทึ่ง....

🌚อวิชา คือเหตุ
"เวียนว่ายตายเกิด"🌚

↔↔↔↔
ขออนุญาตแชร์บทความ จากผู้เผยแผ่ครับ...

อ่านจบ จะแชร์หรือไม่แชร์ ก็ได้บุญไปเรียบร้อยแล้ว ถ้าแชร์ต่อ ก็เป็นธรรมทาน อันยิ่งใหญ่ครับ สาธุ....

อนุโมทนาบุญกับบทความดีๆนี้. ✒✒✒ 📚📚📚✒✒✒✒

10 ความจริงสูงสุดที่ทุกคนควรตระหนัก!!!

***********
1. แท้จริงแล้วสุขทุกข์ไม่ได้เกิดจากใครทำ ไม่ได้เกิดจากปัจจัยภายนอก แต่เกิดจากการกระทบกันของ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ปัจจัยภายนอกเป็นเพียงตัวแปร ปัจจัยภายในได้แก่ สติ คือสาเหตุใหญ่ ถ้าสติไม่แข็งแรง ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด เป็นใครมาจากไหน ก็มีความทุกข์ได้ทั้งนั้น เมื่อสติแข็งแรง ย่อมเห็นกระบวน การทำงานของ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เมื่อเห็นกระบวนการดังกล่าว จิตย่อมไม่เสวยอารมณ์ อันเป็นต้นเหตุของสุข ทุกข์ สุขทุกข์จึงถูกปรับสมดุลให้อยู่ในภาวะเป็นกลาง สิ่งนี้เรียกว่า ความเบิกบาน

2. ความเป็นเรา เป็นเขา คือ กระบวนการปรุงแต่งของจิต แท้จริงแล้ว ตัวเราไม่มีอยู่ คำว่าตัวเราไม่มีอยู่นี้ ไม่ใช่คำอุปมาอุปไมย แต่เป็นสิ่งที่สามารถตรวจสอบได้เอง จากการฝึกจิต ความเป็นตัวเรานั้นเปรียบเหมือนรถยนต์หนึ่งคัน เมื่อจับล้อไว้ทางหนึ่งเครื่องยนต์ไว้ทางหนึ่ง ประตู ตัวถังไว้ทางหนึ่ง เมื่อจับแยกส่วนได้เช่นนี้ สภาพความเป็นรถยนต์ก็หมดไป เมื่อฝึกสติจนแยกกาย ความคิด และจิต ออกจากกันได้ ความเป็นตัวเราก็หมดไปด้วย เมื่อความเป็นตัวเราหมดไป ผู้ยึดมั่นถือมั่นก็หมดไปด้วย ความทุกข์ทั้งปวงก็เป็นอันยุติ

3. เราทั้งหลาย ล้วนเกิดมานับล้านล้านล้านชาติ เป็นจำนวนที่นับไม่ได้ เคยเกิดเป็นคนรวย คนจน ราชา พระ ยาจก เป็นคนฉลาด เป็นคนโง่เขลา เป็นคนพิการ เป็นคนรูปงาม เป็นชาย เป็นหญิง เป็นกระเทย เป็นทอม เป็นนักบุญ เป็นมหาโจร เคยเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน สัตว์นรก เปรต อสูรกาย เทวดา เคยเป็นมาทุกอย่าง ดังนั้น ถ้าชาตินี้เกิดมาดี ก็ไม่ได้แปลว่าชาติหน้าจะดี ชาตินี้อาจเป็นมหาเศรษฐี ชาติหน้าอาจเกิดเป็นสัตว์นรก ชาตินี้อาจเป็นสัตว์เดรัจฉาน ชาติหน้าอาจเกิดเป็นมนุษย์อยู่ในตระกูลสูงก็เป็นได้ ตราบใดที่ยังเวียนว่ายตายเกิด จงอย่าลำพองใจว่า เรานั้นดีแล้ว ประเสริฐแล้ว เพราะแท้จริง ไม่มีใครเลยที่ดีกว่าใคร ทุกคนล้วนอยู่ในความสุ่มเสี่ยงทั้งสิ้น

4. จิตสุดท้ายก่อนตาย เป็นสิ่งชี้วัดว่าชาติหน้าเราจะไปเกิดเป็นอะไร ขณะที่จิตสุดท้ายเป็นสิ่งที่ควบคุมได้ยากที่สุด ในวินาทีสุดท้ายความเศร้า ความกลัว ความสงสัย การยึดติด และความเจ็บปวด สิ่งเหล่านี้ จะดึงมนุษย์ให้ไปปฏิสนธิจิตในภูมิเบื้องต่ำ ได้แก่ นรก เปรต อสูรกาย เดรฉาน พระพุทธเจ้าตรัสว่าผู้ที่ได้เกิดเป็นมนุษย์อีกครั้งหลังจากตายไปแล้ว มีเท่าจำนวนเม็ดทรายที่ปลายนิ้ว ส่วนทรายที่เหลือบนปฐพี เทียบได้กับผู้ที่ตายแล้วไปจุติในอบายภูมิ ถ้าเทียบเป็นเปอร์เซ็นต์แล้ว คงน้อยกว่า 0.00000000000001 เปอร์เซ็นต์ นั่นเท่ากับว่า เป็นไปได้มากเหลือเกินว่า คนทั้งหมดที่เรารู้จัก จะไม่มีใครเลยที่จะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีก ไม่เว้นแม้กระทั้งเราเอง!!!

5. ชีวิตที่เราเห็นอยู่ เป็นชีวิตชั่วคราว เมื่อเราตาย สิ่งที่เราหามาด้วยความลำบาก สิ่งที่เราเคยมั่นหมายว่าสำคัญ ทั้งความสามารถ เกียรติภูมิ ลูก เมีย ผัว ญาติพี่น้อง เพื่อน มิตรสหาย หน้าที่การงาน สมบัติพัสถาน เงินทอง บ้านช่อง ที่ดิน ความภาคภูมิใจ ทั้งหมดนี้ ไม่มีอะไรเลยที่เราสามารถนำติดตัวไปได้ คำถามสำคัญที่เราควรต้องคิด คือ "ทุกวันนี้เราใช้เวลาที่มีเพื่อสิ่งใด" แน่นอนว่า เวลาเกือบทั้งหมดของเรามุ่งไปสู่สิ่งที่เราไม่สามารถนำติดตัวไปได้ เหล่านี้ คือเรื่องอันตรายที่เราสมควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอย่างเร่งด่วน

6. บุญบาปเป็นของมีจริง ทุกการกระทำของเรา ย่อมส่งผลสะท้อนกลับ ไม่วันนี้ก็วันหน้า ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า คำพูด และการกระทำ จึงเป็นสิ่งสำคัญมากกว่าที่เราคิด พูดสิ่งใด ทำสิ่งใดลงไป มิได้จารึกไว้เพียงโลกนี้ หากแต่มันจะจารึกไว้ในสังสารวัฏ ในจิตของเรา และเราจะต้องเป็นผู้รับผลแห่งการกระทำของตนเอง ตลอดการเวียนว่ายตายเกิด ดังนั้น จงระวังคำพูด และการกระทำของเราไว้ให้มากกว่าที่เป็นอยู่

7. ทุกคนที่เราเห็น พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ เพื่อนฝูง มิตรสหาย ผู้คน ทั้งคนที่รู้จัก และไม่รู้จัก ตลอดการเวียนว่ายตายเกิด ไม่มีใครเลยที่ไม่รู้จักกัน ไม่มีใครเลยที่ไม่เกี่ยวข้องกัน และตราบใดที่เรายังเวียนว่ายตายเกิด เราและเขา จะได้พบกันอีก ไม่ฐานะใดฐานะหนึ่ง ทำดีกับเขาวันนี้ จะพบกันในเส้นทางที่ดี ทำร้ายเขาในวันนี้ ก็จะต้องตามจองเวรกันต่อไป ไม่สิ้นสุด ดังนั้น คำว่า "เพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตาย" จึงเป็นคำที่มีนัยยะสำคัญกว่าที่เราคิดไว้หลายเท่า จงมองผู้อื่นให้เหมือนครอบครัวของท่าน นั่นคือ หนทางที่ดีที่สุด

8. เมื่อการเวียนว่ายตายเกิดมีจริง การบริหารจัดการชีวิตของเรา ก็สมควรเป็นการบริหารจัดการชีวิตที่ครอบคลุมทุกมิติ ไม่เน้นหนักในชาติใดชาติหนึ่ง ชาตินี้ก็ต้องกินต้องใช้ แต่ชาติหน้าก็ต้องเผื่อเหลือเผื่อขาด กิจกรรมบางอย่าง อาจส่งผลดีสูงสุดในชาตินี้ แต่ชาติหน้าอาจทำให้ท่านไม่เหลืออะไรเลยแม้แต่อัตภาพความเป็นมนุษย์ ดังนั้น ในทุกวัน เราควรถามตนเองว่า วันนี้เราได้เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัวในชาติหน้าบ้างแล้วหรือยัง

9. เวลาที่เราเห็นตรงหน้า มีเพียงปัจจุบัน วินาทีต่อวินาที เมื่อเวลาเคลื่อนเลยไป ไม่มีใครสามารถนำช่วงเวลานั้นกลับมาใช้ซ้ำได้ อดีต ไม่มีจริง เพราะอดีต คือภาพจำที่เรานำมาคิดซ้ำในเวลาปัจจุบัน ส่วนอนาคตก็ไม่มีจริง เพราะอนาคต ก็คือการปรุงแต่งในปัจจุบันของเรา จงจำไว้เสมอ ชีวิต คือเรื่องสดใหม่ ตัวท่านมีอยู่เพียงปัจจุบันการอยู่กับปัจจุบันจะช่วยแก้ปัญหาทุกอย่างในชีวิตของท่านได้ และนี่คือ กุญแจเพียงดอกเดียวที่จะไขความลับของชีวิต จงอยู่กับปัจจุบันจนถึงที่สุด(มีสติและสัมปชัญญะ) แล้วชีวิตจะเป็นของท่านอย่างแท้จริง

10. เป้าหมายของการเกิดเป็นมนุษย์คืออะไร บางคนบอกว่า ฉันเกิดมาเพื่อมีความสุข บางคนบอกว่า ฉันเกิดมาเพื่อสร้างสิ่งดีงามไว้ให้โลก บางคนบอกว่า ฉันเกิดมาเพื่อคนที่ฉันรัก นั่นก็เป็นสิ่งที่จะคิดกันไปตามภูมิปัญญา แต่ละคนก็มีเป้าหมายชีวิตที่แตกต่างกันไป แต่สำหรับพระพุทธเจ้า ท่านได้ฝากเป้าหมายไว้ให้มนุษยชาติอย่างชัดเจน เป้าหมายของการเกิดเป็นมนุษย์ในทัศนะของพระพุทธเจ้า ก็คือ การดับกิเลส และทำที่สุดแห่งทุกข์ให้แจ้ง คือการดับความไม่รู้ หรืออวิชา อันเป็นต้นเหตุแห่งการเวียนว่ายตายเกิดตลอดการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ

ขอให้เชื่อเถอะว่า เราเคยตั้งเป้าหมายชีวิตมาแล้วนับไม่ถ้วน และขอให้เชื่อเถอะว่า ทุกเป้าหมาย ทุกความปราถนา ทุกความสำเร็จ ทุกความอยากมี อยากดี อยากได้ อยากเป็น เราล้วนเคยบรรลุมาแล้วก่อนหน้านี้ทั้งสิ้น คงเหลือเพียงเป้าหมายเดียวเท่านั้นที่เรายังไม่เคยบรรลุ นั่นคือเป้าหมายแห่งการไม่เกิด ไม่ตาย

เช่นนั้นแล้ว ถ้าชาตินี้เรายังตั้งเป้าหมายเก่าๆ ซ้ำๆ เดิมๆ ชีวิตของเราคงไม่ต่างอะไรกับนิยายน้ำเน่าที่นำมาเล่าซ้ำๆ เปลี่ยนแต่เพียงชื่อแซ่ หน้าตา เสื้อผ้า หน้า ผม แต่ทุกอย่างก็ยังวนเวียนอยู่ในวังวนเก่าๆ

เช่นนี้แล้ว การเกิดของเราคงเป็นการเกิดที่ไร้ค่า

จงหยุดคิด พินิจ ใคร่ครวญ ด้วยสัมปชัญญะของท่าน อัตภาพความเป็นมนุษย์ คือ สิ่งล้ำค่าอันหาที่สุดมิได้ ทุกวันนี้ท่านกำลังใช้สิ่งล้ำค่าที่ว่า เพื่อแสวงหาสิ่งใดอยู่หรือ!!!

ขออนุโมทนาบุญกับพระสงฆ์ผู้ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบแล้วในศาสนาพุทธ..ทุกองค์...ท่านผู้มีศีลใฝ่ธรรมใฝ่เจริญภาวนา ในฐานะที่ท่านอยู่ในเส้นทางที่ควรจะเป็น ในการที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้

อ่านจบแล้ว แม้ไม่ส่งต่อ
ใจก็เกิดบุญอันยิ่งใหญ่

ตลอดเดือนที่ผ่านมาผมได้เรียนรู้ผ่านการจัดรายการ New Me in One Month โดยมีอาจารย์เอเชีย-ดร.สรยุทธ รัตนพจนารถ และอาจารย์เกิ๊ก-วิเศษ บำรุงวงศ์ เป็นผู้สอน ผ่านบทเรียนและ journal ของเพื่อนๆ และแขกรับเชิญอีกสี่ท่าน ขอสรุปบทเรียนให้ฟังเพื่อแบ่งปัน เผื่อเป็นประโยชน์ครับ

🟢 เราต้องเป็นเจ้าของการเรียนรู้ของตัวเอง::
สำหรับผม นี่คือมุมมองใหม่ในการมองชีวิต ถ้ามองว่าทั้งชีวิตคือการเรียนรู้ที่มีเราเป็นเจ้าของ เราจะเลือกสิ่งต่างๆ โดยตัดสินใจด้วยตัวเอง และยืดอกรับทั้งความสมหวังและผิดหวังจากการเลือกนั้น รับผิดชอบผลลัพธ์ที่จะตาม ทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จะรู้สึกว่า--เราเป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง

.

🟢 ฟังเสียงหัวใจตัวเองให้มากขึ้น::
เมื่อใคร่ครวญ ทบทวน สังเกตตัวเองมากขึ้น (reconnect กับตัวเอง) แล้วจะแยกแยะออกว่า เสียงในหัวของเราอันไหนเป็นเสียงคนอื่น (ที่สร้างความกังวลและหวาดกลัว) เสียงไหนเป็นเสียงของความปรารถนาของเราเอง เมื่อชัดเจนแล้วก็ลงมือเลือกในสิ่งที่ต้องการในช่วงเวลานั้น แล้วเปิดตัวออกสู่การเรียนรู้ที่ไม่เป็นไปตามความคาดหวัง 100%

.

🟢 ทำเต็มที่ แล้วปล่อยวางผลลัพธ์::
เมื่อตัดสินใจเลือกแล้วก็ลุยเต็มที่ แต่ปล่อยวางผลลัพธ์ เป้าหมายนั้นอาจทำได้หรือไม่ได้ ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ไม่ต้องโทษตัวเองหรือรู้สึกแย่กับตัวเอง เพราะเราไม่ได้ทำสิ่งนี้เพื่อความสำเร็จ แต่ทำเพื่อเรียนรู้ต่างหาก ซึ่งการเรียนรู้ที่สำคัญที่สุดคือเข้าใจตัวเองมากขึ้นผ่านการลงมือทำว่าเราชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ถนัดอะไร ไม่ถนัดอะไร มีความสุขกับอะไร เป็นทุกข์กับอะไร สิ่งนี้สำคัญกว่าสำเร็จหรือล้มเหลว

.

🟢 จดบันทึก::
วิธีที่ง่ายในการเข้าใจตัวเองคือการเขียนอย่างซื่อสัตย์ ยอมรับด้านห่วย แย่ โง่ อิจฉา ดาร์ก ฯลฯ ของตัวเอง เป็นจุดเริ่มต้นของการเข้าใจตัวเอง เห็นปัญหา นำไปสู่การพัฒนาปรับปรุง ขณะเดียวกันก็อย่าลืมมองเห็นด้านดีงามของตัวเองด้วย ทุกคนล้วนมีสองด้าน ยิ่งยอมรับตัวเองตรงตามจริงได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งเติบโตงอกงามได้มากขึ้นเท่านั้น

.

🟢 ลงมือทำ ใคร่ครวญ แล้วลงมือทำ::
นี่คือกระบวนการที่จะเกิดขึ้นตลอดชีวิต มันคือ 'การเดินทาง' เมื่อเลือกแล้วก็ทำ ทำแล้วอย่าลืม 'ทบทวน' ขั้นตอนนี้สำคัญมาก เพราะทุกครั้งที่ได้ใคร่ครวญจะทำให้เราเรียนรู้ ปรับปรุง พัฒนา คนจำนวนน้อยที่มีขั้นตอนใคร่ครวญตนเอง

.

🟢 พื้นที่แห่งการรับฟัง::
ความเข้าใจตัวเองเกิดขึ้นได้เมื่อมี 'พื้นที่ปลอดภัย' ที่ทำให้เรารู้สึกว่ามีคนฟังเราอย่างแท้จริง เมื่อได้พูดความคิดความรู้สึกแท้จริงเราจะเข้าใจตัวเองมากขึ้น พื้นที่ปลอดภัยนั้นไม่ตัดสินเรา ไม่ได้คาดหวังว่าเราจะต้องพูดให้ถูกใจเขาเท่านั้น แต่เราจะได้แสดงตัวตนออกมาและเรียนรู้ผ่านการแสดงตัว พื้นที่นี้เกิดขึ้นได้ผ่านการฝึกทักษะการฟังโดยไม่ตัดสิน

.

🟢 ฟังโดยไม่ตัดสิน::
จะเกิดขึ้นได้ก็ต้องมองเห็น 'เสียงในหัว' ของตัวเองเวลาฟังคนอื่น เพราะเรามักแปะป้ายและพิพากษาคนอื่นไปล่วงหน้าโดยไม่รู้จักเขาอย่างแท้จริง ถ้าได้ฟังเราอาจเห็นปัญหาหรือความทุกข์ของเขาที่เราไม่รู้ เช่น พ่อเมาเหล้าเราอาจเห็นเขาขี้เมา ใช้ไม่ได้ แต่เขาอาจมีทุกข์ใจเรื่องการงาน การฟังที่ดีนำมาซึ่งสัมพันธ์ที่ดี สัมพันธ์ที่ดีช่วยเพิ่มพลังชีวิต -- เราต้องการคนรับฟัง คนอื่นก็ต้องการเช่นกัน อุปกรณ์สำคัญที่สุดในการฟังคนอื่นคือ 'ความอยากเข้าใจเขา' ที่น่าแปลกคือการรับฟังกลับทำให้เราเองนั่นแหละเข้าใจตัวเองมากขึ้น

.

🟢 ฟังตัวเอง ฟังคนอื่น ฟังโลก::
แก่นแกนสำคัญคือการรับฟัง เป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ เราต้องสร้างพื้นที่แห่งการรับฟังให้เกิดขึ้นในบ้าน ที่ทำงาน สังคม เพราะมันเป็นจุดเริ่มต้นของการใช้เวลา เห็นการตัดสินของตัวเอง มีสติ มองเห็นความคิดตัวเองที่มีต่อคนอื่น สิ่งอื่น และมีต่อตัวเอง ถ้าฟังเป็น ทุกวันของการตื่นมาล้วนเป็นการเรียนรู้ ผ่านตัวเอง คนอื่น และโลกทั้งใบ

.

🟢 อยู่กับสิ่งไม่ถูกใจ::
มองเห็นสิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่ต้องการว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา คนเราย่อมมีช่วงเวลาสับสน กังวลใจ เกลียดโกรธ ฯลฯ ยอมรับความรู้สึกเหล่านี้ในตัวเอง อยู่กับมัน ใคร่ครวญว่ามันเกิดจากอะไร ใช้มันเป็นอุปกรณ์ในการทำความเข้าใจตัวเองมากขึ้น โดยไม่ต้องผลักไสหรือปฏิเสธ หรือมองเห็นมันเป็นมารร้ายในชีวิต

.

🟢 รู้ตัว แล้วเลือก::
เมื่อรู้ตัวเอง (มีสติ) รู้ความต้องการตัวเอง (ใคร่ครวญ) และตระหนักว่าชีวิตเป็นของเรา เราจะเลือกทำในสิ่งที่เลือกเอง ไม่ไหลไปตามกระแสหรือความคาดหวังของคนอื่น เราจะเป็นอิสระ มีความมั่นคงบนเส้นทางที่เลือก แม้มันไม่ได้สวยงามตามที่หวังไว้ แต่เรารู้ว่าทำไมจึงเลือกแบบนี้และรู้ว่าตัวเองกำลังเดินไปบนทิศทางไหน หรือรู้ว่ากำลังเรียนรู้อะไรบนทางเส้นนี้

.

🟢 เส้นเรื่องแต่ละคนไม่ซ้ำกัน::
เรามีความต้องการแตกต่างกัน เงื่อนไขต่างกัน ฉะนั้นจึงไม่ควรมีใครดำเนินชีวิตไปบนมาตรฐานของใคร ไม่ว่าความสำเร็จ รายได้ ยศ ตำแหน่ง ฯลฯ เราประเมินชีวิตตัวเราเอง เลือกเส้นทางเอง โดยไม่ต้องทาบวัดกับใคร ชีวิตที่ดีของคนอื่นอาจไม่ได้ดีสำหรับเราก็ได้ ชีวิตของเราที่เราเลือกเองจะเหมาะสมกับตัวเราเอง เป็นสิ่งที่เราเลือก แม้ยังไม่สมบูรณ์แบบ แต่เมื่อเราได้เลือกและเรียนรู้ไปบนเส้นทางนี้ เราจะรู้สึกมั่นคง มิใช่เพราะฐานะทางการเงินหรือฐานะทางสังคม หากมั่นคงเพราะภายในใจเราหมดข้อสงสัยกับตัวเอง เรารู้ว่าเส้นเรื่องนี้เราเป็นคนเขียนมันขึ้นมา ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในนิยายที่คนอื่นเขียน

.

🟢 ศรัทธากระบวนการ มิใช่ผลลัพธ์::
หากเฝ้ามองแต่ผลลัพธ์ เราย่อมเดือดเนื้อร้อนใจอยู่บ่อยๆ เพราะความตั้งใจดีของเราอาจไม่ได้ผลลัพธ์แบบที่หวังไว้ โฟกัสจึงมิได้อยู่ที่ 'ผล' แต่อยู่ที่ 'เส้นทาง' ต่างหาก เป็นเส้นทางที่เลือกเองจากการใคร่ครวญซ้ำๆ ลงมือทำแล้วเรียนรู้ ทุกวันคือ 'กระบวนการ' ที่ทำให้เราเข้าใจตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ นิ่งขึ้น มั่นคงขึ้น ทุกข์น้อยลง ขัดแย้งน้อยลง ฉะนั้น หากเป็นเช่นนี้แล้ว กระบวนการนี้ย่อมนำเราไปสู่ผลลัพธ์ในภาพรวมชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อยๆ แน่นอน ไม่ว่าจะสอบตก อกหัก ล้มเหลว เจ็บปวด ทะเลาะเบาะแว้ง ฯลฯ ล้วนแล้วแต่เป็น 'กระบวนการ' ไปสู่ความเข้าใจที่มากขึ้น สำคัญก็คือทุกครั้งที่สำเร็จหรือล้มเหลว เราต้องทบทวนบทเรียนว่าประสบการณ์นี้สอนอะไรเรา เช่นนี้แล้ว โลกจึงเป็นห้องเรียน ทุกคนคือครู และทุกประสบการณ์คือบทเรียน

.

🟢 Just do it. & Enjoy the Journey!::
หากมองชีวิตเช่นนี้ก็คงเหมือนคำทิ้งท้ายคลาสที่อาจารย์เอเชียพูดบ่อยๆ นั่นคือ "ก็แค่ลงมือทำ แล้วเพลินไปกับเส้นทาง" ใช่, ชีวิตก็คือการเลือกแล้วออกเดินทางไป แล้วเรียนรู้ผ่านประสบการณ์บนทางที่เราเลือกเอง ไม่ต้องโทษใคร รับผิดชอบการเลือก เติบโตผ่านดีร้าย สุขทุกข์ จุดหมายเป็นเรื่องสมมุติ เพราะเราต้องเดินทางต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าวันสุดท้ายของชีวิต ปล่อยวางจุดหมาย เพียงสืบเท้าก้าวไปข้างหน้า หยุดบ้างเมื่อเหนื่อยล้า พักบ้างก็ไม่เป็นไร เดินถอยหลังในเวลาที่จำเป็น ไม่เป็นไรเลย ชีวิตไม่ได้วัดกันที่ต้อง 'ไปถึง' แท้จริงแล้วมันไม่ได้วัดกับอะไรหรือใครเลย มันเป็นเพียงกระบวนการเดินทางอันยาวนาน

เพียงดำเนินไป...ดำเนินไป...ดำเนินไป

และเรียนรู้ และเติบโต และเข้าใจตัวเองมากขึ้น

เข้าใจคนอื่นมากขึ้น เข้าใจโลกและชีวิตมากขึ้น

นี่แหละ! เป็นเจ้าของการเรียนรู้ของตัวเอง

แล้วเราจะเป็นเจ้าของชีวิตของตัวเอง

#NewMeInOneMonth

---
ขอบคุณอาจารย์เอเชีย อาจารย์เกิ๊ก อาจารย์ปุ๋ม คุณบอส คุณเมย์ และคุณโบ๊ท สำหรับบทเรียนดีๆ ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ผมได้มุมมองใหม่ในการมองชีวิตตัวเองมหาศาล ทั้งยังได้ทำการบ้านคือวิดพื้นทุกวัน ทำมาจนถึงวันสุดท้ายของเดือนจนกลายเป็น 'นิสัยใหม่' ซึ่งคาดว่าจะสร้าง 'New Me' ขึ้นในระยะยาว แต่นั่นไม่สำคัญเท่าการที่ผมรู้แล้วว่าจะมีวินัยหรือหย่อนวินัยนั้นไม่สำคัญเท่าเรามองเห็นตัวเองหรือเปล่าว่าเราเป็นยังไงอยู่ เพราะอะไร อันนั้นแหละ 'New Me' อย่างแท้จริง และสิ่งนี้ก็เกิดขึ้นภายในเวลาเพียงเดือนเดียว ขอบคุณทุกคนมากๆ ครับ 🙏🙂

---
ฟังคลาสเรียนย้อนหลังได้ที่
EP1: เป็นเจ้าของการเรียนรู้ของตัวเอง
https://bit.ly/37bqOGM
EP2: ทำยังไงเราถึงจะเข้าใจตัวเอง
https://bit.ly/3yh9EmW
EP3: เปลี่ยนตัวเองผ่านประสบการณ์ตรง
https://bit.ly/3jnjUUz
EP4: กล้าเลือกชีวิต
https://bit.ly/3yiCSBL

เมตตาธรรม คำ้จุนโลก...
เหนื่อยมั้ย ถ้าเหนื่อยก็พักบ้างนะครับ ดูแลกายและดวงใจ ดวงจิตของเราให้ดี "รัก โลภ โกรธ หลง" เป็นเหตุหรือไม่ ตั้งสติพิจารณา ไม่มีใคร หนีพ้น แก่ เจ็บ(ป่วย)และต้องตายจากโลกนี้ไป
ในการต่อสู้ชีวิต ดำรงตน ในทุกๆสถานะ ก็เหนื่อย ทุกข์ ในบทบาทและหน้าที่ ในหลายๆสถานะ ผมลักษณ์ ราชสีห์ ขอให้กำลังใจ ให้ ทุกๆคนที่ ไม่ดูดาย มี ฉันทะ วิริยะ จิตตะ อย่าลืม วิมังสา คือการพิจารณา ไตร่ตรอง ใคร่ครวญ ให้รอบด้าน ว่า "บทบาทและหน้าที่ ของเรา ขาดตกบกพร่อง เกินล้น อะไรไปหรือไม่ แล้วปรับแก้ ปรับปรุงพัฒนา แล้วเดินต่อ หรือหยุดพัก เพราะ เส้นทางเดินที่น่ากลัว คือ เราไม่รู้เป้าหมายที่เบ็ดเสร็จชัดเจน ภายใต้กฏ กติกาอะไรมากมาย บนความ "โลภ โกรธ หลง"ของคนหน้าด้านหน้าทน ไร้สามัญสำนึก แล้วดันมีอำนาจ...
ทุกๆอย่าง ในโลกนี้ มี เกิด ดับ ในท่ามกลางกาลเวลา เวลาของคนบางคนกำลังจะหมดไป และอาจฉับพลัน แม้จะไม่ทันที แต่ มันอาจเร็วกว่า ที่เราคิด นึก...
เวลาของบางคนอาจเพิ่งเริ่มต้น นึกพิจารณาเส้นทาง ไปสู่เป้าหมายให้ดี ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง ปรับแก้เสีย ไม่มีปัญหาอะไร ถ้ามันมี อุปสรรคมากมาย และมันอาจไปทำลายอะไรที่ดีที่งาม โดยเราไม่รู้ตัว อันนี้สำคัญ พักแล้วเดินต่อไป พร้อมๆ สร้างมิตรไมตรี อนุรักษ์ รักษา ในสิ่งที่ควร จะถึงเป้าหมาย โดยไม่รู้ตัว คาดไม่ถึง
เวลานี้ ของดวงโลกดวงเมือง คือ จุดเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ ไปถึง วันที่ 14 พฤศจิกายน...
ขอให้ ทุกๆคน โดยเฉพาะ คณะศิษย์ สาธุชน ที่ติดตาม ตั้งสติ คิดรอบด้าน ประมวลทุกๆเรื่องราว แล้ว ตัดสินใจ ในการจะก้าวเดินต่อไป ในชีวิตที่ต้องมีความหวังกำลังใจ ขอให้ทุกๆคน "ตัดสินใจถูกต้อง" และประสบความสำเร็จ ในภาระกิจหน้าที่ ความตั้งใจ ในเป้าหมายของตนครับ
ลักษณ์ ราชสีห์
ปล.ด้วยธรรม เมตตา ที่ได้รับจากพระครูบาเจ้าเทือง เป็นมงคลธรรมปัญญา ให้ มีความสุข ร่มเย็น ที่ ประกอบด้วยเมตตา สุดประมาณ

หลงวัฒน์ ประมาณปี พ.ศ.2540 คนไทยเริ่มเลียนแบบฝรั่งมากยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะการเต้น หรือ แนวดนตรีพากันหลงลืมของดีของไทยกันไป รัฐบาลก็พยายามรณรงค์ให้ทุกคนรักของไทย ใช้ของไทย เพราะกลัวลูกหลาน "หลงวัฒน์"จนลืมวัฒน์ของตนเอง

เนื้อเพลง
จนป่านนี้ ไม่มีวี่แวว
เป็นไปแล้ว ทั้งหญิงและชาย
บ้างก็แร็ป บ้างก็เป็นร๊อค
เต้นท่าช็อค ท่าชัก ท่าโช้ค
เกิดเมืองนี้ ใช่เกิดเมืองไหน
เกิดเมืองไทย ต้องเต้นอย่างไทย
เต้นรำวง สามช่า เอาไหม
เต้นตาม ประสาคนไทย
อันดนตรี ไม่มีพิษภัย
แต่ยังไง ใคร่ครวญ คิดดู
ลูกและหลาน มีเอกลักษณ์
ให้ฟูมฟัก ในความเป็นไทย
เรื่องของแร็ป เป็นเรื่องคนดำ
เรื่องของร็อค เป็นเรื่องคนขาว
อยู่เมืองนี้ มีแค่ไทยลาว
กิน ละข้าวเจ้าข้าวเหนียว
ผิดหวัง นิดหน่อย
น้อยใจ ในความเป็นไป
ไม่รู้ เมื่อไร
คนไทยถึงจะรักของไทย
รัฐบาล ผู้น่าสงสาร
ก้มหน้าทำงานยังสู้พ่อค้าไม่ไหว
เอาแร็ปเอาร็อค
ล้างหมองคนไทย
ค้าขายกำไรลูกหลานช่างมัน
รัฐบาล ผู้น่าสงสาร
ต้องไปดูงาน
ของรัฐบาลเวียงจันทน์
ทั้งแร็ปทั้งร็อค เข้มงวดกวดขัน
เพราะกลัวลูกหลาน เขาหลงวัฒนธรรม
ความเป็นไทย
ยิ่งยืนมานมนานนับ พัน ปี
แต่บัดนี้กำลังจะถูกหลอมละลาย
ความเป็นไทยในสายธารแห่ง
โล-กา วินาศ
มีโอกาศถึงล่มสลาย
เพราะนายทุน
เรื่องของแร็ป เป็นเรื่องคนดำ
เรื่องของร็อค เป็นเรื่องคนขาว
อยู่เมืองนี้ มีแค่ไทยลาว
กิน ละข้าวเจ้าข้าวเหนียว
ผิดหวัง นิดหน่อย
น้อยใจ ในความเป็นไป
ไม่รู้ เมื่อไร
คนไทยถึงจะรักของไทย
รัฐบาล ผู้น่าสงสาร
ก้มหน้าทำงานยังสู้พ่อค้าไม่ไหว
เอาแร็ปเอาร็อค
ล้างหมองคนไทย
ค้าขายกำไรลูกหลานช่างมัน
รัฐบาล ผู้น่าสงสาร
ต้องไปดูงาน
ของรัฐบาลเวียงจันทน์
ทั้งแร็ปทั้งร็อค เข้มงวดกวดขัน
เพราะกลัวลูกหลาน เขาหลงวัฒนธรรม
ของตนเอง.....

【 ช่องทางติดตามข่าวสาร วงคาราบาว 】
#Line ► @CarabaoOfficial หรือคลิก http://line.me/ti/p/%40carabaoofficial
#Facebook ► http://www.facebook.com/carabaoofficial/

Apple Music & iTunes :
Carabao Essentials Playlist ► https://music.apple.com/th/playlist/carabao-essentials/pl.f9b46f601f53442385224df14d9ca9ef
Carabao Artist Profile ► https://music.apple.com/th/artist/carabao/250982691

อนิเมชั่นสอนคําอ่านภาษาไทย ฝึกเด็กๆ อ่านภาษาไทย Learn Thai Words

#นิทานindysong #เพลงเด็กindysong #indysongKids

คำศัพท์ภาษาไทยที่สอน
ปราศรัย (ปราศรัยมี ร เรือเป็นคำตัวควบกล้ำ)
ประพาส (ประพาสใช้ส.เสือเป็นตัวสะกด)
ผูกพัน (ผูกพันไม่มีตัวการันต์)
สังวร (สังวรไม่มีตัวการันต์)
มาตราการ / มาตราฐาน (ต้องมีสระอาตรงคำว่าตรา)
ทะเลสาบ (ทะเลสาบสะกดด้วยบ.ใบไม้)
กรีฑา (กรีฑาใช้ฑ.นางมณโฑ)
อนุญาต (อนุญาตไม่มีสระอิ)
หลงใหล (หลงใหลใช้ไม้ม้วน)
ใคร่ครวญ (มีร.เรือควบกล้ำสะกดด้วยญ.หญิง)
ศรีษะ (วางสระอีที่ร.เรือ)
โหรพา (โหรพาไม่มีสระอะ)
แท็กซี่ (แท็กซี่ใช้ไม้ไต่คู้เลข8)
กริยา (กริยาวางสระอิที่ร.เรือ)
กะเพรา (กะเพราะไม่มีร.เรือตรงคำว่ากะ)
มงกุฎ (มงกุฎใช้ดอชะดาเป็นตัวสะกด)
ปรากฏ (ปรากฏใช้ฏตอปะตักสะกด)
บุคลิกภาพ (มีค.ควายตัวเดียว)

(พี่อิงค์ 108life พากย์เสียงด้วยนะ)

ติดตามช่อง Indysong Kids https://www.youtube.com/user/indysong
แฟนเพจ Facebook Fanpage https://www.facebook.com/IndysongKids
กูเกิ้ลพลัส Google+ http://bit.ly/1rJ9vG2

ฟังเพลงเด็กและดูการ์ตูนต่อเนื่องยาวๆ
ฟังเพลงเด็กต่อเนื่องยาวๆ http://bit.ly/23Mlj6f
สอน ก เอ๋ย ก ไก่ และพยัญชนะไทย 44 ตัว http://bit.ly/1YpnUlf
สอน ABC พร้อมฝึกคำศัพท์ภาษาอังกฤษ http://bit.ly/1Ta8ddX
นิทานอีสป นิทานสนุกๆ http://bit.ly/1VVlFrP
นิทานสอนใจ ความซื่อสัตย์ ความสามัคคี http://bit.ly/1TJBiMP

อยากให้ทำเพลงเด็ก การ์ตูนแนวไหนบอกได้เลยนะจ๊ะเด็กๆ