อย่าพูดเลย ได้มั้ย ให้ฉันได้ทำใจ

4 มิ.ย. ครบรอบ 1 ปี #saveวันเฉลิม
จดหมายถึงคนที่ยังไม่ได้กลับมา

"ถึงทุกคนที่ยังไม่ได้กลับมา

ผมอาจไม่รู้จักพวกคุณเป็นการส่วนตัว แต่เรื่องราวของพวกคุณไม่เคยอยู่ห่างหัวใจผม

ขอบคุณในความกล้าหาญ ขอบคุณที่ยืนหยัด ขอบคุณที่ทำให้เห็นว่าคนธรรมดาตัวเล็กๆก็สามารถลุกขึ้นต่อสู้กับความไม่ถูกต้องได้

สิ่งที่พวกคุณกล้าจะพูด มีทั้งคนเห็นด้วยไม่เห็นด้วย นั่นคงเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ราคาที่คุณต้องจ่าย มันมากมายเกินไปจริงๆ

หากว่าวันนี้ พวกคุณไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว ก็คงต้องถือว่าหมดภาระ หมดเวรหมดกรรมกันไป

แต่คนที่ยังต้องจ่ายราคาอันสาหัสนี้อยู่ คือครอบครัว คือพ่อแม่ คือคนรัก คือลูกๆ คือทุกคนที่ยังคงไม่รู้ ว่าพวกคุณซึ่งเป็นดวงใจของพวกเขา อยู่ที่ไหน ชะตากรรมเป็นอย่างไรบ้าง

คือพวกเราทุกๆคน ที่มีความหวังกับความยุติธรรมในสังคม น้อยลงไปทุกๆที

ผลของความป่าเถื่อนโหดร้ายที่มีคนกระทำกับคุณ ไม่ได้จบลงไปพร้อมกับชีวิตของคุณ

นี่เป็นเรื่องที่แสนน่าเศร้า

ความโศกเศร้าเหล่านี้ ครั้งหนึ่งในสังคมไทย มันเคยถูกเปลี่ยนให้เป็นเฉพาะความหวาดกลัว

กลายเป็นเสียงกระซิบในบทสนทนา เป็นรอยยิ้มที่แสนอึดอัดบนโต๊ะอาหาร เป็นเรื่องที่พูดไม่ได้

"อย่าพูดเลย เดี๋ยวซวย"

แต่ในยุคสมัยที่กำลังค่อยๆมาถึง ความเศร้าโศกเหล่านี้ มันถูกแปรรูปเป็นสิ่งอื่น

กลายเป็นพลังในการถามหาความเปลี่ยนแปลง เป็นแรงปะทะกับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เป็นการตั้งคำถามกับสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นบ่อยเสียจนกลายเป็นเรื่องธรรมดา

ราคาที่คุณจ่าย แม้มันมากมาย และแม้จะเนิ่นนาน แต่มันก็เริ่มออกดอกออกพลแล้ว

เหล่าครอบครัว เพื่อนฝูงของพวกคุณทุกคน ที่แม้ตอนแรก จะถูกความเศร้าหมองและความสูญเสีย เป็นสายใยมัดรวมมาให้พบเจอกัน
เวลาผ่านไป จึงค่อยกลายเป็นกลุ่มก้อน อันเหนีนวแน่นและหนักแน่น จนสามารถส่งพลังให้กับพวกเราที่เหลือในสังคมได้

ผ่านพวกเขา เราได้ยินเสียงของพวกคุณ

เสียงที่บอกว่า
เรื่องเช่นนี้ มันอาจเกิดขึ้นกับใครก็ได้

แม้ยังกลัว แต่เราจะสู้ต่อ

เพื่อสังคม ที่จะต้องไม่มีใครมาจ่ายราคาอย่างที่พวกคุณเคยจ่ายอีกต่อไป

ถึงทุกคนที่ยังไม่ได้กลับมา
ขอบคุณ

วรรณสิงห์ ประเสริฐกุล"

เนื่องในโอกาสครบรอบ 1 ปี ที่คุณวันเฉลิม สัตย์ศักดิ์สิทธิ์ได้หายตัวไป
ผมได้รับเชิญจากพี่สาวคุณวันเฉลิม และ Cross Cultural Foundation (CrCF) ให้เขียนจดหมายถึงผู้สูญหาย ซึ่งผมก็เขียนออกมาจากความรู้สึก ตามที่ทุกๆคนได้อ่านไป

ถ้อยคำที่ผมเขียน รวมกับของอีกหลายๆท่านได้ถูกตัดต่อรวมกันเป็นคลิปนี้ https://www.facebook.com/CrCF.Thailand/videos/2846423255597895
เพื่อรณรงค์ให้พรบ.ป้องกันการบังคับสูญหายโดยเจ้าหน้าที่รัฐ เกิดขึ้นโดยเร็วในประเทศไทย อยากให้ทุกคนได้ดูกันครับ

#Saveวันเฉลิม
#ItCouldBeYou

เมื่อแม่เป็น “ #ติ่งแร๊พเตอร์”
.
วันก่อนในขณะที่คุณยายกำลังบ่นเอริคว่า
“ทำรกอีกแล้ว”

อยู่ดีๆ เอริคก็ฮัมเพลงขึ้นมาว่า
“อย่าพูดเลย....ได้มั้ย ให้ฉันได้ทำใจ”
.
แม่นั่งเล่นอยู่...พรวดเลย😂555
มาได้จังหวะมากลูก
.
.
ป.ล.
แว่นกันแดดจากร้าน SEE Stations
เมเจอร์ รัชโยธิน ชั้น2
.
🔴ติดตาม เอริค
https://www.instagram.com/invites/contact/?i=b8psolk4k795&utm_content=35nflrw
.
#เมื่อแม่เป็นติ่งแร๊พเตอร์ #วาบบอย #จอห์นนี่หลุยส์
#อย่าพูดเลย 🤫

สนใจติดต่อโฆษณาหรือสปอนเซอร์
ติดต่อทาง : https://www.facebook.com/thaiminutevideos

หรือใครอยากช่วยสนับสนุนให้แอดและทีมสามารถมีกำลังผลิตวิดีโอได้เร็วขึ้น
สามารถช่วยได้ที่บัญชี SCB เลขบัญชี : 422-044745-0
ชื่อบัญชี บริษัทมินิทวิดีโอส์จำกัด ค่ะ

ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและกำลังใจ

-------------------------------------------------------------
ช่องทางติดตาม MinuteVideos Thailand

Facebook : MinuteVideosThailand
https://bit.ly/2FXYTMH
YouTube : MinuteVideos Thailand
https://bit.ly/2R1jbes
Instagram : @minutevideos_thailand
https://bit.ly/2u8vE7c
Twitter : @MinuteThailand
https://bit.ly/366xgLT
-------------------------------------------------------------

โอ๊ยยยย ! (เสียงเดินเตะของ)
โอ้ยย อะไรเนี่ยย จันทร์เจ้า ทำไมห้องรกขนาดนี้ แล้วนี่ อื้อหืออออ...... กลิ่นอะไรเนี่ย ห้องรกขนาดนี้ อยู่เข้าไปได้ยังไง #$%^&*$%^

ประโยคคุ้นเคยของฉัน ที่มักจะโดนแม่บ่นตั้งแต่เด็กจนโต ไม่รู้ทำไม ฉันถึงขี้เกียจทำความสะอาดได้ขนาดนี้ ฉันแค่คิดว่า เดี๋ยวค่อยทำ... สุดท้าย ก็เดี๋ยว กองโต

ที่เค้าว่ากันว่า มีลูกผู้หญิง ก็เหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน คงไม่เกินจริง แล้วฉันก็คงเป็นส้วมที่เหม็นมาก ไม่ใช่เพราะฉันทำตัวไม่ดี แต่เป็นเพราะความสกปรก ที่ฉันมักมีปัญหาอยู่เป็นประจำ.. ฉันเป็นบิวตี้บล็อคเกอร์ที่มีแฟนคลับจำนวนหนึ่ง ภาพจำหน้ากล้องของฉัน คือ สวยงาม สะอาด และสุขภาพดี แต่ถ้าถามถึงหลังกล้องนั้น แหะๆ อย่าพูดเลย...

ถ้าถามว่าสกปรกถึงเบอร์ไหน ก็ให้ลองจินตนาการถึง จานที่ไม่ได้ล้างมาเป็นเดือน เสื้อผ้าที่ไม่รู้จักซัก กองขยะที่ไม่เคยทิ้ง มีแมลงวันมากมายเป็นเพื่อนร่วมห้อง และส่งกลิ่นคละคลุ้งไปทั่วบ้าน จนทั้งแม่และพี่สาวเอือมละอา ฉันเหมือนทำบาปกับพวกเขา ที่ต้องทนเก็บกวาดให้เป็นประจำ ก็ฉันรู้สึกทรมานทุกครั้งที่ถูกบังคับให้จับไม้กวาด ไม้ถูพื้น ไม่รู้ทำไม..พอจะจับปุ๊บ ร่างกายเหมือนปิดระบบทำงานปั๊บ

" อื้ออ โอเครรร โทมัสจะออกไปไหน ก็อย่าลืมใส่หน้ากากอนามัยไปด้วยนะ ที่บอกเราไม่ได้เป็นหมอนะ แต่เราเป็นห่วงอ่ะ งึ้ยยยยยยยยยยยยย.. " (พูดแบบเขิน)

เห้ออ เช้าอันสดใสกับหัวใจที่กำลังเป็นสีชมพู ฉันเพิ่งวางสายโทรศัพท์ไปด้วยความอิ่มเอม การมีความรัก มันรู้สึกดีแบบนี้เองสินะ คิคิคิ เขินจัง

"แหม่ๆๆๆ เราไม่ได้เป็นหมอนะ แต่เป็นห่วง แอวะะ ... ก่อนห่วงคนอื่น ห่วงตัวเองก่อนมั้ย ยัยจันทร์เจ้า เป็นบิวตี้บล็อกเกอร์ แต่ทำตัวสกปรกขนาดนี้ ถ้าฉันเป็นแฟนเธอ แล้วมารู้ทีหลัง ฉันคงกระโดดวิ่งเข้าห้องอาบน้ำแทบไม่ทัน "

"แหม่ พี่ดาวเสาร์ เจอหน้าฉันก็บ่นเลยนะ แฟนเฟินที่ไหนกันล่ะ คนนี้ยังไม่ใช่แฟนกันสักหน่อย ยังไม่เคยเจอหน้าด้วยซ้ำ แล้วที่สำคัญช่วยเลิกบ่นสักที ในระหว่าง 2 อาทิตย์ที่พี่กับแม่ไม่อยู่ รับรองได้ ว่าบ้านต้องสะอาดแน่นอน เนียนกริ๊บๆ "

" โธ่เอ้ย เนียนกริ๊บๆ ทำมาเป็นพูด แล้วฉันจะคอยดู เริ่มที่กองขยะของเธอตรงนี้ก่อนเลย ฉันเห็นอยู่เป็นอาทิตย์แล้ว ช่วยเอาออกไปซักสักทีเถอะ แค่เห็นฉันก็อยากจะอ้วกแล้ว"

" พี่จะรีบไปไหน ก็ไปเถอะน่า " ฉันรีบตัดบทพี่สาวตัวดีด้วยความรำคาญ ก่อนพี่สาวจะลากกระเป๋าใบใหญ่ออกไปพร้อมกับแม่ และตะโกนร่ำลาฉัน

วันนี้พี่ดาวเสาร์ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดพร้อมกับแม่ นั่นหมายความว่ามีแค่ฉันที่อยู่บ้านคนเดียว ซึ่งมันจะเป็นสัปดาห์แห่งสวรรค์ เพราะจะไม่มีเสียงบ่น ไม่มีใครบังคับทำความสะอาด แค่คิด ฉันก็มีความสุขชะมัด..

วงจรชีวิตของฉันยังคงเริ่มต้นด้วยกิจวัตรประจำวันทั่วไป คือ ตื่นนอน กินข้าว แต่งหน้า อัดวีดีโอให้ลูกเพจเข้ามาชื่นชม เสร็จแล้วก็นอนดูหนังจนดึก แล้วก็หลับไป

กิจกกรรมทั้งหมดที่ว่ามา ฉันไม่ได้ออกจากบ้านเลยสักก้าว อาหารก็สั่งเดลิเวอร์รี่เอา เพราะฉันขี้เกียจแต่งตัวไปเจอผู้คน เวลา]]ฉันทานอาหารเสร็จ ฉันก็ทิ้งเศษขนมกับอาหารเอาไว้ข้างๆ กับกองจานที่ไม่เคยคิดจะล้าง ส่วนน้ำสองสามวันอาบที ก็คนมันอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้ออกไปไหน จะอาบทำไมให้เปลืองน้ำ อย่างน้อย ฉันก็เป็นคนดีที่ช่วยโลกประหยัดน้ำ นอกจากจะไม่อาบน้ำให้เปลืองแล้ว ผ้าก็ไม่ได้ซักอีกต่างหาก

ชีวิตฉันเป็นแบบนี้ทุกวัน วนมันไปเรื่อยๆ ความขี้เกียจจึงถูกปลุกขึ้นมาในตัวฉัน คำสัญญาเรื่องความสะอาดที่ว่า ก็นะ..ถูกกองขยะของฉันทับถมไปเรียบร้อย เช่นกัน

อย่างว่า..ใครจะไปแคร์ล่ะ ก้ฉันอยู่แต่ในบ้านนี่นา แค่ให้ลูกเพจเห็นฉันสวยก็พอ.

ว่าแต่ .. "เห้อ ทำไมวันนี้โทมัสโทรมาช้าจัง คิดถึงจะแย่อยู่แล้วนะเนี่ย " ฉันที่เฝ้ารออยู่ตรงหน้าจอโทรศัพท์ เพราะถึงเวลาที่ต้องคุยกับโทมัส แต่เขาก็ยังไม่โทรมา เป็นอะไรรึป่าวนะ...

ติ๊ด ตี ติ๊ด ตี ~~ (เสียงโทรศัพท์เข้า) นั่น พูดถึงก็โทรมาเลย ตาบ้าเอ้ย ใจตรงกันชะมัด..
" ฮัลโหลล ทำไมโทรมาช้าจังเลย เกือบงอนแล้วนะรู้ป่าวววว (.....) อื้ออ ไม่ได้ทำอะไร เราอยู่บ้านเฉยๆ (.....) หื้มมม ตัวเองหมายความว่าไงอ่าาาา (....) ห้ะ ! อะไรนะ คุณ อยู่ หน้า บ้าน ฉัน "

" โอ้ยยย ไหนอยู่อังกฤษไง มาได้ไงวะเนี่ย..."

ฉันบ่นออกมาด้วยความกังวลและตกใจ เพราะไม่คิดว่า โทมัสจะมาเซอร์ไพร์ฉันถึงหน้าบ้านและนี่เป็นครั้งแรกที่เราจะเจอกัน บอกตรงๆว่าตอนนี้ฉันร้อนรนไปหมด จะไล่เขากลับไปก็ไม่ได้ เพราะฉันบอกเขาเองว่าฉันอยู่บ้าน

ในระหว่างที่ฉันพยายามคิดหาทางออก ทั้งมือและเท้าของฉัน ต่างเตะและหยิบข้าวของที่รกกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นพยายามหาพื้นที่ยัดของเหล่านั้นเข้าไป ทั้งใต้ตู้ ใต้เตียง ใต้โซฟา ทั้งหมดเท่าที่ฉันจะซ่อนได้

มือขวาหยิบขยะ มือซ้ายจับแปรงแต่งหน้า โอ้โห ชีวิตไม่เคยลำบากแบบนี้มาก่อน โทมัสเป็นคนที่รักความสะอาดมาก ถ้าเขามาเห็นฉันในสภาพนี้แล้วล่ะก็ เขาต้องเผ่นหนีฉันไปแน่ๆ ...
หลังจากที่ฉันได้ทำการผักชีโรยหน้าครั้งใหญ่ ทั้งปัดกวาด เช็ดถูในเพียงเวลาไม่กี่นาที ฉันก็พร้อมเปิดประตูต้อนรับโทมัส วินาทีแรกที่เขาก้าวเข้ามาในบ้าน ใจของฉันมันสั่นจนแทบไม่เป็นจังหวะ แต่ไม่ใช่เพราะความน่ารักของเขา แต่เพราะกลัวเขาจับความสกปรกของฉันได้ต่างหาก...

ฟังไปฟังมากลายเป็นเพลงที่ติดหูมากๆครับ สำหรับเพลงใหม่ล่าสุดของพี่ๆ Sweet Mullet ยังคงชอบไอเดียขอพี่แป๊ปในการคิดไลน์กีต้าร์เสมออย่างเพลงนี้ มันไม่มีความยากและหวือหวามาก แต่มันไม่ได้อยู่ในบล็อคเดิมๆที่เราคุ้นเคยเลย มันฉีกออกไปพอสมควร และมีความเป็นดนตรี เป็นทำนองที่จับต้องได้ ฟังกันเยอะๆนะครับ เพลงนี้ดีจริงๆ สำหรับใครที่สนใจกีต้าร์ตัวนี้ เป็น Gibson รุ่น ES-335 Goldtop รุ่นเดียวกับใน Music Video เป๊ะๆ ไปลองได้ที่ร้าน Music Concept หรือสั่งซื้อได้ที่ www.bigtone.in.th ครับ

แม่ซี พี่ปุงพีซ เด้ออออ