========
Carrion: อำนาจ ธรรมชาติ และการแพร่พันธุ์
========

หลังจากที่อาละวาดจนโลกวุ่นวายนานต่อเนื่องข้ามปีตั้งแต่ต้นปี 2563 วิกฤติไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ โควิด-19 ยังไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่าย ๆ นักวิทยาศาสตร์หลายคนออกมาเตือนแล้วว่า มีแนวโน้มที่เราจะต้องฉีดวัคซีนป้องกันโควิด-19 ทุกปี เหมือนกับวัคซีนโรคอื่น ๆ ที่เราคุ้นเคยแล้ว เพราะโควิด-19 เป็นไวรัสที่จะอยู่กับเราไปอีกนาน

ถ้ามองในภาพใหญ่ ไวรัสก็เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ต้องการมีชีวิตรอดและแพร่พันธุ์ไปเรื่อย ๆ ชั่วลูกชั่วหลาน ไม่ต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่นทั้งหลาย แม้มันอาจไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึก (sentient beings) อย่างมนุษย์ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของไวรัสก็น่าครั่นคร้ามเสมอ โดยเฉพาะความสามารถในการกลายพันธุ์

ในโลกของเกม การให้เราสวมบทบาทเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์แบ่งได้เป็นสองประเภทใหญ่ ๆ คือ เกมให้เราเป็นสัตว์ที่ไม่คุกคามมนุษย์ เช่น หมา แมว หมู นก หมาจิ้งจอก ฯลฯ โดยอยากให้มองโลกจากมุมมองของสัตว์เหล่านั้นบ้าง และเกมที่ให้เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่คุกคามเอาชีวิตมนุษย์อย่างชัดเจน แม้มันจะไม่ได้อยากเป็น “ปฏิปักษ์” ใด ๆ เพียงทำตามสัญชาตญาณการสืบพันธุ์ของมันเท่านั้น เกมประเภทหลังนี้มีน้อยจนนับนิ้วได้

คอเกมจำนวนมากรู้จัก Plague Inc. เกมดีฮอตฮิตที่มีคนเล่นมากกว่า 120 ล้านคนทั่วโลก ให้เราเล่นเป็น “เชื้อโรค” หลากหลายรูปแบบ ตั้งแต่แบคทีเรีย ไวรัส ไวรัสซอมบี้ อาวุธชีวภาพ ฯลฯ โดยมีเป้าหมายฆ่าคนให้หมดทั้งโลก

แต่เกมที่จะให้เราเล่นเป็นสัตว์ประหลาดปริศนาที่นักวิทยาศาสตร์จับได้ วันหนึ่งหลุดออกมาจากถังซึ่งก็คือคุก ต้องอาละวาดกินคนเพื่อเอาชีวิตรอดและสะสมชีวมวลขยายขนาดตัวเอง เพราะบังเอิญคนเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวที่ให้สารอาหารหล่อเลี้ยงเราได้ ทิ้งส่วนต่าง ๆ ของร่างกายไว้ตามที่ต่าง ๆ เพื่อแพร่พันธุ์ และดิ้นรนหาทางออกจากคอมเพล็กซ์วิจัยสู่โลกกว้าง – เกมแบบนี้มีแต่ Carrion เกมสองมิติมองจากด้านข้าง (2D platformer) จากสตูดิโออินดี้ Phobia Game Studio

ทีมผู้พัฒนาโฆษณา Carrion ว่า “reverse horror” หรือ “เกมสยองขวัญด้านกลับ” ซึ่งก็ไม่เกินความจริง ในเกมสยองขวัญปกติอย่าง Resident Evil เราเล่นเป็นมนุษย์ที่หวาดกลัวสัตว์ประหลาด แต่ Carrion ให้เราเป็นสัตว์ประหลาดหน้าตาน่ากลัว เหมือนก้อนเลือดเดินได้ขนาดยักษ์ มีหลายปากและหนวดยุ่บยั่บแทนมือ ระบบเกมคล้าย Metroid ตรงที่ผสมแอ๊กชัน (กินคนและหลบกระสุนปืน เลเซอร์ และไฟพ่นที่คนระดมยิง) เข้ากับการแก้ปริศนาอย่างการหาทางปิดสวิตช์เพื่อเปิดประตูไปห้องต่อไป

แต่แน่นอนว่าในเมื่อเราเป็นสัตว์ประหลาด การทำทุกอย่างในเกมก็ต้องอาศัยความสามารถของสัตว์ประหลาด ผสมการคิดนอกกรอบเป็นบางครั้ง

การเล่น Carrion สนุกตึดหนึบอย่างไม่น่าเชื่อ วิธีเล่นง่ายดายแต่ฉากจะยากขึ้นเรื่อย ๆ ปุ่ม L1 บนคอนโทรลเลอร์ใช้ควบคุมทิศทางการเลื้อยของตัวเรา ปุ่ม L2 ใช้ควบคุมหนวดปลาหมึก หลัก ๆ เราจะยืดหนวดไปคว้าคนมากัดกินและปิด-เปิดสวิตช์ ปุ่มอื่น ๆ ใช้ควบคุมความสามารถอื่นที่จะทยอยเพิ่มเป็นระยะ ๆ เมื่อเราเจอถังดีเอ็นเอ สูบมันเข้าไปเพื่อกลายพันธุ์ ความสามารถมีตั้งแต่ วิ่งพังกำแพง ใช้กระแสไฟฟ้าหายตัวชั่วคราว (จำเป็นต่อการผ่านเซนเซอร์โดยไม่ให้ประตูปิด แต่ต้องหาตู้แปลงเพื่อดูดไฟฟ้าเข้าร่างก่อน) พองตัวเป็นขนแหลม แตกตัวเป็นฝูงหนอนเพื่อว่ายผ่านช่องแคบ (แต่ต้องอยู่ในน้ำ) และแม้กระทั่งส่งหนวดไป “ควบคุม” มนุษย์ให้ทำตามที่เราต้องการ (จำเป็นต่อการกดสวิตช์ในที่ที่เราเข้าไปไม่ถึง บงการมนุษย์ให้กดให้เสียเลย!)

ความโกรธแค้นของเราที่ถูกมนุษย์จองจำสัมผัสได้ตั้งแต่ฉากแรก ไม่มีความหมายลึกซึ้งอะไรมากไปกว่าสัญชาติญาณที่ธรรมชาติมอบให้ เราแค่อยากเป็นอิสระและแพร่พันธุ์ ซึ่งในเกมนี้การแพร่พันธุ์แปลว่าต้องขยายขนาดตัวเองให้ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จะได้ทิ้งชีวมวล (biomass) บางส่วนของตัวเองไว้ (เบ่งตัวเหมือนแบคทีเรีย) การขยายขนาดแปลว่าต้องกินคน เสียใจด้วยนะ เจ้ามนุษย์หน้าโง่ทั้งหลาย!

บรรยากาศการเล่นเกมให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในหนังไซไฟสยองขวัญคลาสสิกอย่าง The Thing หรือ Alien แต่คราวนี้เราคือเอเลี่ยน การเคลื่อนไหวของเราหนุบหนับลื่นไหล ความสนุกของเกมนี้นอกจากการวิ่งไล่กินคนแล้ว คือการปรับ “ขนาด” ของตัวเรา (ทั้งหมดมีสามขนาด เล็ก กลาง ใหญ่ แต่จะค่อย ๆ เพิ่มตามความสามารถที่ได้มาจากการสูบดีเอ็นเอ) ให้เหมาะสมกับการแก้ปริศนา เพราะความสามารถของเราแตกต่างกันตามขนาด เช่น ถ้าเรามีขนาด “เล็ก” เราจะพุ่งชนหีบและกำแพงไม้ให้ทะลุไม่ได้ แต่สามารถยิงหนวดไปสับสวิตช์ไกล ๆ ได้ ขณะที่ขนาด “กลาง” พุ่งชนกำแพงได้แต่ยิงหนวดไม่ได้ ดังนั้น หลายครั้งเราจึงต้องลดขนาดของตัวเราเองก่อน ด้วยการไป “ทิ้งชีวมวล” ไว้ในน้ำ ซึ่งก็แปลว่าต้องหาแหล่งน้ำ (น้ำคร่ำ?) ให้เจอ ทิ้งชีวมวลเพื่อลดขนาด จากนั้นไปแก้ปริศนา แล้วค่อยกลับมาสูบชีวมวลกลับเข้าร่าง เพิ่มขนาดเพื่อไปแก้ปริศนาอื่น

“ศัตรู” ของเราในเกมนี้ส่วนใหญ่คือมนุษย์หลายแบบ ตั้งแต่นักวิทยาศาสตร์ที่ไม่มีอะไรป้องกันตัวเลย โวยวายกรีดร้องโหยหวนเวลาเจอเราพุ่งลงมาจากช่องลม จนถึงทหารที่ไล่ยิงเราและมีโล่ไฟฟ้าป้องกันตัว เฉือนเนื้อเราให้หลุดเป็นชิ้น ๆ ดังนั้นจึงต้องหาจังหวะโจมตีจากด้านหลัง จะได้ไม่โดนโล่ช็อต ฉากหลัง ๆ จะมีทหารฉีดไฟ ทหารขับหุ่นยนต์มาไล่ล่า รวมถึงปืนกลอัตโนมัติติดเพดานและดรอยด์ปืนบินได้ ซึ่งเครื่องจักรเหล่านี้สร้างความรำคาญไม่น้อยเพราะเรากินมันไม่ได้ ไม่เหมือนมนุษย์ซึ่งต่อให้ยิงเราบาดเจ็บ พอตายแล้วเราก็กินเนื้อเพิ่มพลังกลับมาใหม่ได้

เกมนี้ต้องเซฟที่จุดเซฟ แต่จุดเซฟมีอยู่หลายจุดในเกม ไม่รู้สึกว่าต้องเสียเวลาทำทุกอย่างใหม่ถ้าตาย ทุกครั้งที่เราเซฟ (เบ่งตัวเต็มห้อง) เราจะขยายขนาดอัตโนมัติ ความยากใน Carrion ไม่ได้อยู่ที่การถูกมนุษย์หรือดรอยด์ฆ่าตาย (ก็เราเป็นสัตว์ประหลาดพลังเยอะขนาดนี้!) เท่ากับการหาทางไปฉากต่อไปในเกม

ชัดเจนว่าทีมพัฒนา Carrion อยากเล่าเรื่องผ่านสถาพแวดล้อมและประสบการณ์การเล่นของผู้เล่น (วันนี้วิธีนี้ในวงการเรียกว่า environmental storytelling) แทนที่จะเล่าผ่านฉากคัทซีน ทั้งเกมไม่มี “ภาษา” ใด ๆ ไม่ว่าจะพูดหรือเขียน ซึ่งก็เหมาะสมกับการให้เราเป็นสัตว์ประหลาดจากนอกโลก แต่เราจะค่อย ๆ ปะติดปะต่อเรื่องราวได้เองระหว่างเล่น อุบายหนึ่งที่ทีมพัฒนาใช้คือ บางจังหวะเราจะสามารถกระโดดเข้าไปในเครื่องยนต์ ควบคุมทีมนักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งในฉากที่ไม่ชัดเจนว่าเป็น flashback คืออดีตที่เกิดขึ้นแล้ว ปัจจุบัน หรืออนาคตกันแน่ แถมฉากจบของเกมก็ค่อนข้างดี ในแง่ที่ทิ้งปริศนาให้เราขบคิดต่อไป

Carrion ให้เรามองเห็นจริตและความอ่อนแอของมนุษย์จากสายตาของสัตว์ประหลาด มนุษย์ผู้ไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่ไม่ใช่ดาวเคราะห์บ้านเกิดของพวกเขา และไม่มีทางเคลื่อนตัวได้อย่างเงียบเชียบรวดเร็วเหมือนเรา ดูแขนขาน้อย ๆ ของพวกเขานั่นสิ ช่างไม่รู้เลยว่าในท่อน้ำใต้ฝ่าเท้า หรือช่องลมบนฝ้าเหนือหัว ก้อนเนื้อมหึมามหัศจรรย์กำลังมองหาจังหวะจู่โจม ฟันแหลมคมรอขม้ำคอ ดูสิ ดูพวกมนุษย์หน้าโง่วิ่งหนีกรีดร้อง ยิงปืนสะเปะสะปะด้วยความกลัวตาย เดี๋ยวเราจะแสดงให้เห็นเองว่า ความทะยานอยากและสอดรู้สอดเห็นทั้งหมดนั่นน่ะจะจบสิ้นลงตรงไหน….

และในความลิงโลดสะใจที่ได้อาละวาดในคราบสัตว์ประหลาดนั้นเอง Carrion ก็เปรียบเป็นกระจกที่เผยให้เห็นผลพวงจากความบ้าอำนาจของมนุษย์ สิ่งมีชีวิตที่อันตรายที่สุดบนโลก

บทความโดย สฤณี อาชวานันทกุล

#GamingDose #underdogscorner #Carrion

"คลิป เทโค้กใส่เนื้อหมูดิบ-เอาพยาธิออกมา น่าจะเป็นคลิปหลอกครับ"

ช่วงนี้มีการแชร์คลิปวิดีโอหนึ่ง (ดูตัวอย่าง https://youtu.be/xQg0VRawBHs) เหมือนเป็นการทดลองของสาวฝรั่งคนหนึ่ง เอาเนื้อหมูที่เธออ้างว่าซื้อมาจากตามห้าง แล้วมาราดน้ำโคล่ายี่ห้อหนึ่งลงไป รอสักครู่ พบว่ามีตัวสีขาวๆ มุดขึ้นมาจากเนื้อหมู พอเขี่ยขึ้นมา ก็เหมือนเป็นหนอนพยาธิตัวยาวเลย !!

คลิปนี้่ทำเอาหลายคนตกอกตกใจ ไม่กล้ากินเนื้อหมูกัน เพราะถึงเอาไปทำให้สุกได้ ให้พยาธิตายได้ ก็ขยะแขยง

ถึงแม้ว่า "เนื้อหมูนั้นไม่ควรจะกินดิบๆ เพราะอาจจะมีเชื้อโรค หรือแม้แต่ตัวอ่อนพยาธิติดมาได้" แต่ๆๆ คลิปนี้มันมีจุดจับผิดได้ว่า เป็นคลิปหลอกที่ทำให้หวาดกลัวเกินจริงนะครับ

1. แม้ว่าจะดูเหมือนเป็นคลิปที่ถ่ายทำแบบต่อเนื่อง หรือที่เรียกว่า long take แต่ก็มีจังหวะที่ดูเหมือนมีการตัดต่อเกิดขึ้น

- โดยเฉพาะตรงนาทีที่ 2:36 ที่กล้องถ่ายกดลงไปที่จานเนื้อหมู แล้วแพนขึ้นไปที่หน้าของผู้หญิงคนนั้น ก่อนจะแพนกลับมาที่จานอย่างรวดเร็ว (ซึ่งเป็นเทคนิคที่นิยมใช้กัน เวลาตัดต่อเพื่อถ่ายทำให้คล้าย long shot)

- แถม จะสังเกตเห็นว่าตอนแรกเธอใช้มือซ้ายรองจานหมูไว้ แต่พอแพนขึ้นใบหน้า-แพนกลับลงมา กลายเป็นมือขวาที่ใช้รองจาน

- จึงเป็นไปได้ที่จะมีการตัด cut เอาชิ้นหมู่ มาจิ้มยัดหนอนลงไป ก่อนจะถ่ายทำต่อ

2. ลักษณะคลิปวิดีโที่มีการทดลอง "เทโคล่าลงเนื้อหมูดิบ แล้วมีหนอนพยาธิคืบคลานออกมา" นั้น มีอยู่อีกหลายคลิปในยูทูป และเผยแพร่กันมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่ยังเป็นฟอร์เวิร์ดอีเมล์ด้วยซ้ำ (ตัวอย่างเช่น https://youtu.be/ydz9XCam-ME) ซึ่งทำให้หลายคนกังวลที่จะกินเนื้อหมู เพราะจะป่วยจากกินเอาพยาธิพวกนี้เข้าไปในร่างกาย

- แต่ไม่พบว่าคลิปวิดีโอที่โพสต์กันไว้เหล่านี้ จะมีหลักฐานที่น่าเชื่อถือได้ว่าเป็นจริงตามนั้น และมักจะเป็นการตั้งใจสร้างคลิปหลอก-สร้างความหวาดกลัว หรือเป็นการเข้าใจผิดจากการที่ใช้เนื้อหมูที่คุณภาพต่ำ

- ในขณะเดียวกัน มีคลิปวิดีโออีกมากมาย ที่เอาเนื้อหมูมาทำเช่นนั้น และไม่พบว่ามีอะไรเกิดขึ้น

- การแช่เนื้อหมูหรือเนื้อสัตว์อื่นๆ ในน้ำโคล่า จะช่วยให้เนื้อนิ่มลงได้จากการที่โคล่ามีค่าพีเอชในระดับที่เป็นกรด เหมือนกับที่ไปแช่ในน้ำส้มสายชู ... แต่ถ้าแช่นานเป็นชั่วโมง ก็สามารถจะทำให้ไขมันและโปรตีนในเนื้อเกิดปฏิกิริยาทางเคมี จนเห็นเป็นสิ่งแปลกปลอม และอาจเข้าใจผิดว่าเป็นพยาธิได้

3. คลิปพวกนี้ มักจะอ้างถึงโรค ทริคิโนสิส (Trichinosis) หรือ ทริคิเนลโลสิส (Trichiniasis) ซึ่งเป็นโรคพยาธิ ที่เกิดจากการกินเนื้อหมูดิบ หรือปรุงไม่สุกดี หรือหมูที่เลี้ยงมาไม่ถูกสุขลักษณะ ทำให้ได้รับตัวอ่อนของพยาธิตัวกลมที่ชื่อว่า ทริคิเนลลา สไปรัลลิส (Trichinella spiralis)

- พยาธิชนิดนี้ แม้ว่ามักจะเรียกว่าเป็นพยาธิในเนื้อหมู แต่ก็พบในเนื้อของสัตว์อื่่นๆ อีกมากมาย ที่เป็นพวกสัตว์กินเนื้อ หรือสัตว์ที่กินทั้งเนื้อและพืช เช่น พวกสัตว์ฟันแทะ (หนู กระรอก กระต่าย ฯลฯ) ม้า หมี หมูป่า หมาจิ้งจอก หมาบ้าน หมาป่า แมวน้ำ วอลลัส ฯลฯ

- จากการที่โรคทริคิโนซิสและโรคอื่นๆ นั้นอาจติดต่อได้ผ่านทางการกินเนื้อหมูเลี้ยง จึงมีคำเตือนกันมานานแล้วว่าจะต้องทำให้เนื้อหมูสุกเสียก่อนที่จะนำมารับประทาน เพื่อให้มั่นใจว่าพยาธิและเชื้อโรคต่างๆ ได้ต่ายไปหมดแล้ว

- แต่ทางศูนย์ ซีดีซี (Centers for Disease Control หรือ CDC) ของประเทศสหรัฐอเมริกา ก็ได้ในข้อมูเกี่ยวกับโรคทริคิโนซิสว่า ปัจจุบันนั้น มีคนที่ติดโรคนี้น้อยลงมาก จนอยู่ในระดับที่หายาก โดยระหว่างปี ค.ศ. 2008-2010 (พ.ศ. 2551-2553) นั้นพบเฉลี่ยเพียงแค่ 20 รายต่อไป

- สาเหตุที่อุบัติการณ์ของโรคนี้มีลดลงมาก มาตั้งแต่ช่วงกลางคริสตวรรษที่ 20 นั้น เนื่องจากมีกฏเกณฑ์ที่ห้ามเอาเศษเนื้อดิบมาเลี้ยงหมู การนิยมแช่แข็งเนื้อหมู (ซึ่งทำให้ตัวอ่อนพยาธิตาย) โปรแกรมการตรวจสอบคุณภาพการเลี้ยงหมูและการจำหน่ายเนื้อหมู และการตระหนักของสาธารณชนถึงอันตรายจากการกินเนื้อหมูดิบ ทำให้จำนวนผู้ป่วยโรคนี้จากการกินเนื้อหมูดิบนั้นลดลง และส่วนใหญ่มันจะเป็นการเจ็บป่วยอันเนื่องจากกินเนื้อสัตว์ป่า (ที่ได้รับอนุญาตให้ล่าเป็นเกมกีฬา) ซึ่งไม่ได้ปรุงสุก

4. การนำเนื้อหมูมารับประทานนั้น ควรทำให้สุกถึงระดับอุณหภูมิปลอดภัย (safe temperature) จึงจะฆ่าพยาธิได้ ซึ่งอุณหภูมิปลอดภัยนี้จะแตกต่างกันสำหรับเนื้อสัตว์แต่ละอย่าง เราอาจจะใช้เทอร์โมมิเตอร์พิเศษสำหรับการจิ้มลงไปในเนื้อเพื่อวัดอุณหภูมิภายในของก้อนเนื้อด้วย

- ทางศูนย์ CDC แนะนำให้ใช้ระดับอุณหภูมิที่ 170°F (ประมาณ 77 องศาเซลเซียส) ในขณะที่แหล่งข้อมูลอื่นๆ บอกว่าระดับอุณหภูมิช่วง 140-150°F (ประมาณ 60-65 องศาเซลเซียส) นั้นเพียงพอที่จะฆ่าพยาธิทริคิเนลลา สไปรัลลิสได้ หรือถ้าเนื้อหมูมีขนาดไม่หนากว่า 6 นิ้ว (ประมาณ 15 เซนติเมตร) ก็เอาไปแช่แข็งที่อุณหภูมิตั้งแต่ 5°F ลงไป (ประมาณ -15 องศาเซลเซียส) เป็นเวลา 20 วัน

สรุป : การเอาเนื้อหมูดิบไปแช่นน้ำโคล่าเพื่อเอาพยาธิออกมานั้น เป็นฟอร์เวิร์ดเมล์มั่วที่หลอกกันมานานแล้ว และเนื้อหมูก็สามารถนำมาบริโภคได้ เพราะเป็นแหล่งของสารอาหารกลุ่มโปรตีนและวิตามินบีหนึ่ง (แต่ก็มีไขมันอิ่มตัวสูงด้วยนะ) โดยต้องเลือกซื้อเนื้อหมูที่มีคุณภาพดี สะอาด ปลอดภัย และต้องทำให้มั่นใจว่าได้ปรุงสุกเรียบร้อยแล้วกินที่จะกินครับ

ข้อมูลจาก http://www.hoaxorfact.com/health/pouring-coke-on-raw-pork-causes-worms-to-appear-hoax.html?fbclid=IwAR33w088iF8WwqTQg01diuBMOeYrqjuTn5YfR7sWI458-MH1VbMazgSJIQY

และ https://www.snopes.com/fact-check/coke-adds-life/?fbclid=IwAR2WDYsTMb6_yVXIztCpMB6SHFuulQItz5FHPq413wRNx5uiMjD1JX3D1Bo
--------------------
(เพิ่ม) ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโรคทริคิโนซิสในประเทศไทย (จาก http://niah.dld.go.th/th/AnimalDisease/pig_trichi.htm)

โรคทริคิโนซิสเป็นโรคที่ติดต่อจากสัตว์ถึงคน พยาธิตัวกลมที่ทำให้เกิดโรคนี้ คือ ทริคิเนลล่า สไปราลิส (Trichinella spiralis) พบได้มากสุด ในสัตว์กินเนื้อที่เป็นสัตว์ป่า เช่น หมูป่า รองลงมาเป็นสัตว์ที่ใช้ฟันแทะ เช่น หนู กระรอก

โรคนี้จะแพร่มาสู่คนได้โดยการกินเนื้อสัตว์ ที่มีตัวอ่อนของพยาธิในถุงหุ้มที่แฝงอยู่ในกล้ามเนื้อดิบๆ หรือสุกๆดิบๆ เช่น ลาบ แหนม หลู้ ก้อย น้ำตก จากนั้นพยาธิจะเข้าไปในร่างกาย ถูกย่อยในกระเพาะ ถุงหุ้มตัวพยาธิจะถูกย่อยออก ทำให้พยาธิออกมาเจริญเติบโต เป็นตัวเต็มวัยภายใน 2-3 วัน ซึ่งจะผสมพันธุ์กันในลำไส้เล็ก ออกลูกเป็นตัวอ่อนจำนวนมาก

พยาธิตัวอ่อนจะไชเข้าไปในระบบน้ำเหลือง และเข้าสู่ระบบหมุนเวียนโลหิต ในที่สุดจะแพร่ไปทั่วร่างกาย จากนั้นจะเข้าไปฝังตัวอยู่ตามกล้ามเนื้อต่างๆ กล้ามเนื้อที่พบมากคือกระบังลม กล้ามเนื้อตา กล้ามเนื้อที่อยู่ระหว่างกระดูกซี่โครง กล้ามเนื้อแก้ม ลิ้น และน่องนอกจากนี้ยังพบในอวัยวะอื่นของร่างกาย เช่น กล้ามเนื้อหัวใจ ปอด สมอง ตับ ตับอ่อน และไต พยาธิตัวอ่อนที่ขดตัวอยู่ในกล้ามเนื้อจะสร้างถุงหุ้มหรือซิสต์ (cyst) ล้อมรอบและจะมีการจับตัวของหินปูน ใน 1 เดือนหลังการติดพยาธิ

ในประเทศไทย มีรายงานการระบาดของโรคทริคิโนซิสในคนเป็นครั้งแรก ที่อำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ในปี พ.ศ. 2505 จากนั้นมีรายงานการเกิดโรคเป็นครั้งคราวแทบทุกปี จนถึงปี พ.ศ. 2524 รวมเกิดโรค 44 ครั้ง มีจำนวนผู้ป่วย 2,046 ราย เสียชีวิต 70 ราย และจากปี พ.ศ.2525 ถึง ปี พ.ศ. 2545 มีการเกิดโรค 88 ครั้ง มีจำนวนผู้ป่วย 3,623 ราย เสียชีวิต 17 ราย พบการระบาดทุกภาคของประเทศไทยโดยเฉพาะทางภาคเหนือ มักพบในคนพื้นเมืองทางภาคเหนือซื้อหมูชาวเขาที่เลี้ยงแบบปล่อย นำมาฆ่า แล้วขายหรือแจกจ่ายกันไปทำอาหาร ทำให้พบผู้ป่วยครั้งละมากๆ

เนื่องจากโรคทริคิโนซีสเป็นโรคสัตว์ที่สามารถติดต่อถึงคนได้ โดยการบริโภคเนื้อสุกรหรือเนื้อสัตว์ชนิดอื่นที่มีพยาธิตัวอ่อนเข้าไป ด้วยวิธีการปรุงอาหารสุกๆ ดิบๆ เช่น ลาบ แหนม เป็นต้น ดังนั้นควรแนะนำให้ผู้อยู่ในพื้นที่เสี่ยงปรุงอาหารที่เป็นเนื้อสัตว์ให้สุกก่อนบริโภค ด้วยการต้มให้เดือดนาน 30 นาที ต่อเนื้อหนัก 1 กิโลกรัม จึงจะฆ่าพยาธิตัวอ่อนที่อยู่ในเนื้อได้

[FFCTH] แจกเพชร+หมาจิ้งจอก
FB : https://www.facebook.com/zeez.amonwan
กดสนับสนุนให้น้องเหม่งเดือนละ 95 บ.ได้ที่ : www.facebook.com/beco…/1643465502597888/
⭐️ส่งดาวให้เหม่งเป็นกำลังใจได้น้า
มามันส์กัน : https://bit.ly/3cH6T4n
#BOOYAHDAYเฮฮาเดือน10 #FreeFireBooyahDay

หมากัด !! มิงุจอมดุ เกมงับหางจิ้งจอกสุดฮา ใครจะรอดบ้าง - DING DONG DAD

พ่อภู พี่เซน น้องซิลค์ พี่ดรีม คุณย่าหลิน...
ดิ๊ง ด่อง แด๊ด...Every วัย Can ดู....

ติดตาม DING DONG DAD แฟนเพจได้ที่นี่ :
https://www.facebook.com/DingDongDad/

ติดต่อ DING DONG DAD ได้ทางอีเมลนี้ :
ding1dong2dad3@gmail.com

จบโควิดไปไหนดี?!
ภูเขาหิมะโคตรหนาวที่ญี่ปุ่น ปะทะ ทะเลทรายโคตรลุยที่อินเดีย!!

ที่ต้องไปเที่ยว 2 ขั้วแบบนี้ก็เพราะเรามากับ Koala's March รสใหม่ 2 ขั้ว!
มีทั้ง Black Koala's March รส Bitter Chocolate เข้มเต็มคำ แล้วจินตนาการดั่งไปเที่ยวแนวเข้มๆลุยๆแบบทะเลทร้าย ทะเลทรายที่อินเดีย
ตีคู่มากับ White Koala's March รส White Milk หวานลงตัวด้วยครีมรสนมและชีส เหมือนเดินชิลบนหิมะญี่ปุ่น ใครชอบรสไหน ถูกใจสีอะไร เลือกที่ชอบที่ชอบที่เชลฟ์ แล้วเลือกที่เที่ยวที่ใช่ได้เลยนะจ๊ะ !!!

#อาสาพาไปหลง
#TravelFromHome
#KoalasMarchBlackAndWhite
#Koalasmarch
#ขนมปังกรอบสอดไส้
#เข้มเต็มคำหวานลงตัว
#เลือกที่ชอบที่ชอบที่เชลฟ์
#stayhome
#withme

มาถึงตอนที่ 3 ของทริป Tohoku แล้วนะครับทุกคน

จบจากเมือง Aomori แล้ว ในตอนนี้ผมกับเพื่อนๆนั่งรถไฟต่อมาที่เซ็นได สองวันนี้ พวกเราจะขับรถเที่ยวในแถบจังหวัดมิยากิ (Miyagi) เป็นหลัก

โดยในวันแรก ผมจะพาไปล่องเรือชมวิวที่แก่งเกบิเค (Geibikei) ส่วนวันที่สอง เราจะไปชมความน่ารักของสุนัขจิ้งจอกที่ Zao Fox Village

และตอนท้ายของคลิป ผมกับพี่บอมบ์ก็จะพาไปกินร้านลิ้นวัวอร่อยๆในตัวเมืองเซ็นไดกันด้วย ซึ่งเราได้ลายแทงมาจากที่กอล์ฟ @ajirathecritic นะครับ

ตามไปดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง! สนุกแน่นอน!

ดู EP.1: https://youtu.be/p1TKagNZIDE
ดู EP.2: https://youtu.be/PNQ8tV6Rid0

- ร้านข้าวต้มน้ำชาที่สถานีเซ็นได: https://bit.ly/2UXTeil
- ร้านลิ้นวัวย่าง: https://tabelog.com/en/miyagi/A0401/A040101/4000068/

[Sponsored by]: Gillette Skinguard: https://bit.ly/324lUrK

Shot on Canon EOS R (ยืมมาจาก ZoomCamera)

เชิญคอมเม้นใต้วีดีโอได้เลยนะจ๊ะ ถ้าชอบก็ฝากกด Like ด้วย และถ้าใครอยากติดตามวีดีโออื่นๆของผมอีก ก็สามารถกด Subscribe ไว้ได้เลยนะครับ!

FOLLOW ME
on: https://www.facebook.com/BoomTharis/
on: https://www.instagram.com/boomtharis/
on: https://twitter.com/boomtharis/