สมัยผมอายุได้ประมาณ 8-9 ขวบ ในช่วงปิดเทอม ผมต้องไปช่วยแม่ขายหมูสด ที่ตลาดสดตอนเช้าทุกเช้า...

จำได้ดีว่ามีคุณลุงคนนึง จะมาซื้อของที่ตลาดเป็นประจำ โดยคุณลุงจะจอดรถไว้ข้างร้านผมแทบทุกครั้ง...

และบางครั้งลุงจะพาลูกมาด้วย ลูกลุงเป็นเด็กผู้หญิงอายุพอๆกับผม แต่ตัวสูงกว่า...

ทุกครั้งที่เด็กคนนี้มา จะต้องยืนมองมาทางผม มองตลอด มองกวนๆ ผมนั่งล้างกะละมังใส่หมูบดให้แม่อยู่ก็มอง

ขนาดผมโดนแม่ด่าอยู่ ก็ยังจะมอง และยังมองด้วยสายตาที่กวนเอามากๆด้วย...!!!!
(..ถึงแม้ตอนนั้นสภาพผมจะเป็นเด็กดำๆอ้วนๆตัวไม่สูงเท่าไหร่แต่น้ำหนักตัวทะลุ90กิโลไปแล้วอาจจะเพราะกินหมูเยอะ....แต่ ผมก็ยังแอบคิดในใจว่า ...มองไปเถอะไม่ได้แอ้มเราหรอก..)

ผมแค้นมากที่โดนเด็กคนนั้นจ้องมอง (....จริงๆก็ไม่รู้ว่าผมจะโกรธทำไมเหมือนกันนะ แต่ตอนนั้นมันโกรธมาก ผมรู้ว่าผมน่ารักเพราะแม่ชมผมตลอดว่าผมน่ารักน่าหยิก แต่ก็ไม่ควรมามองผมทุกครั้งที่มาป่ะ..ผมอาย หรือเขาอาจจะแอบชอบผม ...แต่ผมก็ไม่สนใจหรอก เพราะตอนนั้นผมจะโฟกัสเรื่องเรียนกับทำงานก่อน...)

จากเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้ผมจำคุณลุงกับลูกสาวได้ขึ้นใจ เพราะมายืนมองกวนผมกันเป็นเดือนๆ แม้ตอนหลังลุงจะมาตลาดคนเดียวและไม่ได้พาลูกมาด้วยก็ตาม...แต่ผมก็รอการมาตลาดของเด็กคนนั้นเสมอ !!!

และแล้ว..ฉากที่ผมมักจะเห็นจากซีรี่ย์เกาหลี หรือซีรี่ย์จีน หนังไต้หวัน อาจรวมไปถึงหนังสั้นจากญี่ปุ่นที่เคยแอบดูบางเรื่อง..มันก็ได้เกิดขึ้นกับชีวิตผม..

วันนั้นเป็นวันประชุมผู้ปกครองที่โรงเรียนตอน ม.6 ตอนนั้นผมได้คบกับสาวคนนึง เราคบเป็นแฟนกันได้ประมาณปีนึงแล้ว เธอลากผมไปไหว้พ่อแม่เธอที่มาโรงเรียน และในวันนั้นเอง ผมจึงได้เห็นคุณลุงที่จอดรถข้างร้านผม ได้ยืนเป็นพ่อของเธออยู่...

ในที่สุดวันนั้น...ผมก็หาตัวเด็กผู้หญิงที่ชอบมองผมด้วยสายตาที่กวนโสตประสาทผมในวัยเด็ก เจอจนได้.....

และแล้วเด็กคนที่มายืนมองผมตอนโดนแม่บ่น และมองผมตอนนั่งล้างกะละมังหมูบดให้แม่ ...

ตอนนี้..ก็ได้มายืนบ่นผม และมองผมนั่งล้างจาน ซักผ้าให้เธอ ได้ 7 ปีแล้ว...

#ครบรอบแต่งงาน7ปีของเรา ❤️❤️❤️

Cr. Bancha Taeduemphan