-หยุดใคร่ครวญถึงอดีต(สัญญาขันธ์) -หยุดกังวลเรื่องอนาคต(สังขารขันธ์) -ตั้งตนอยู่กับปัจจุบันขณะ รู้ลมหายใจเข้าออกที่มันยังมีเหลืออยู่ก็พอ(รูปขันธ์) #พุทธวจน #ขันธ์5 ดังนี้ ภิกษุทั้งหลาย! เราย่อมกล่าวลมหายใจเข้าและลมหายใจออก ว่าเป็นกายอันหนึ่ง ๆ ในกายทั้งหลาย. ภิกษุทั้งหลาย! เพราะเหตุนั้นในเรื่องนี้ ภิกษุนั้นย่อมชื่อว่า เป็นผู้ตามเห็นกายในกายอยู่เป็นประจำ มีความเพียรเผากิเลส มีสัมปชัญญะ มีสติ นำอภิชฌาและโทมนัสในโลกออกเสียได้ ในสมัยนั้น. สาธยายธรรม หน้าที่ ๖๓ (ภาษาไทย) อุปริ. ม. ๑๔/๑๕๖/๒๘๙