“สิ่งที่จะทำให้ความอยากเบาบางลงไป” ธรรมะรุ่งอรุณ ๑๑ กันยายน ๒๕๖๔ ความเจริญทางด้านวัตถุ เป็นผลจากการเจริญของ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นฝ่ายตรงข้ามกับศาสนา ถ้าสนใจกับเรื่องวัตถุ เรื่องความสุขทางตาหูจมูกลิ้นกายมากเพียงไร ใจก็จะอยู่ห่างไกลจากศาสนามากเพียงนั้น ความเจริญในทางโลกจึงไม่เป็นความเจริญที่แท้จริง แต่กลับเป็นความเสื่อมเสียมากกว่า เสื่อมที่จิตใจของคน ที่มีศีลธรรมน้อยลงไป มีความเมตตากรุณาน้อยลงไป มีความสงบน้อยลงไป มีความวุ่นวายมากขึ้น มีความฟุ้งซ่านมากขึ้น มีคนเป็นโรคจิตมากขึ้น มีคนบ้ามากขึ้น มีคนฆ่าตัวตายมากขึ้น นี่เป็นผลของความเจริญทางด้านวัตถุ แต่เนื่องจากความมืดบอดหรือความหลงครอบงำจิตใจ จึงทำให้ไม่เห็นถึงความเสื่อมของจิตใจ ไม่เห็นถึงความเสื่อมของศาสนา กลับคิดว่ากำลังเจริญรุ่งเรือง อยากจะไปไหนก็ไปได้ อยากจะดูอยากจะฟังอะไรก็ดูได้ฟังได้ แต่ไม่เคยหันมาดูที่จิตใจเลยว่าร้อนหรือเย็น สงบหรือวุ่นวาย พระพุทธเจ้าจึงต้องประกาศพระอริยสัจ ๔ ตอนที่ทรงแสดงธรรมครั้งแรกนี้เลย เพราะเป็นตัววัดอุณหภูมิภายในจิตใจของเรา พระอริยสัจ ๔ มีทั้งส่วนที่ร้อนและส่วนที่เย็น เหมือนกับปรอทวัดอุณหภูมิ ที่วัดได้ตั้งแต่ ๐ องศา ถึง ๑๐๐ องศา ถ้าใจมีมรรคมาก มีนิโรธมาก ใจก็เย็นใจก็สงบ ถ้ามีทุกข์มาก มีสมุทัยมากใจก็ร้อนนี่คือพระอริยสัจ ๔ มีส่วนที่ร้อนและมีส่วนที่เย็น พระอริยสัจ ๒ ข้อแรกคือทุกข์กับสมุทัยนี้ เป็นส่วนของความร้อนของจิตใจ ถ้ามีความอยากมากเพียงไร ความทุกข์ร้อนภายในจิตใจก็จะมีมากเพียงนั้น ถ้ามีมรรคและนิโรธมากเพียงไร ก็จะมีความเย็นมากเพียงนั้น พระพุทธเจ้าจึงทรงสอน ให้สร้างมรรคสร้างนิโรธไว้ให้มาก ให้ลดความทุกข์ความอยากให้น้อยลง ทำพระอริยสัจ ๒ ข้อแรกให้มีน้อยลงไป ด้วยการละความอยากทั้ง ๓ คือ ความอยากในกาม กามตัณหา ความอยากมีอยากเป็น ภวตัณหา ความอยากไม่มีอยากไม่เป็น วิภวตัณหา ถ้ามี ๓ ตัวนี้มากเพียงไรก็จะมีความร้อนมากเพียงนั้น สิ่งที่จะทำให้ความอยากทั้ง ๓ น้อยลงไป เบาบางลงไป ก็อยู่ที่การเจริญมรรค การสร้างบุญสร้างกุศล การปฏิบัติธรรม เพราะเป็นตัวลดละความอยากต่างๆ เช่นการมาฟังเทศน์ฟังธรรมนี้ ก็เป็นการสร้างสัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของมรรค มรรค ๘ มีสัมมาทิฐิเป็นองค์เริ่มต้น แล้วก็มีสัมมาสังกัปโป สัมมากัมมันโต สัมมาวาจา สัมมาอาชีโว สัมมาวายาโม สัมมาสติ สัมมาสมาธิตามมา พระอริยสัจนี้พระองค์ทรงแสดงไว้ว่า เป็นกิจเป็นหน้าที่เป็นงานของผู้ที่ต้องการไปสู่พระนิพพาน. จุลธรรมนำใจ ๑๔ , กัณฑ์ที่ ๓๘๔ วันที่ ๑๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๑ พระจุลนายก พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต วัดญาณฯ

อนุโมทนาบุญ กับผู้ร่วมบุญทุกๆท่าน ครอบครัว เพื่อนสนิท พี่ๆน้องๆ ที่ได้สละทรัพย์เพื่อร่วมบุญภาพวาด องค์พญานาคพิงฆอัคคินทร์นาคราช พญานาคิณีศรีเวียงพิงค์ ที่ท่านได้ดูแลพระศาสนาล้านนา และสละทรัพย์เพื่อนำไปซื้อทองคำ บูรณะพระบรมธาตุ พระธาตุดอยสุเทพ จนเสร็จสมบูรณ์ บริบูรณ์ เพื่อทำนุบำรุงพระศาสนา ระลึกถึงคำสอนขององค์ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อการหลุดพ้นจากกองกิเลสและสังสารวัฏ ขออาราธนาคุณพระรัตนตรัย ขออานิสงส์ในการบูรณะพระธาตุในครั้งนี้ ให้ถึงแก่ผู้ร่วมบุญทุกๆท่าน คนไทยทุกๆคน และขอให้เป็นแสงสว่างนำทางทุกคนให้ผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากไปได้โดยเร็ว แข็งแรงทั้งกายใจ มี พระธรรมคำสั่งสอนนำทาง ให้มีสติ และ ปัญญา แก้ไขปัญหาทุกอย่างไปด้วย สัมมาทิฏฐิ และ สัมมาวาจา ด้วยความเพียรชอบทั้งกายใจด้วยเทอญ สาธุ

เจ้าพระคุณ สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ประทานพระคติธรรม เนื่องในวันอาสาฬหบูชา วันเสาร์ ที่ ๒๔ กรกฎาคม ๒๕๖๔ ความว่า ดิถีอาสาฬหบูชาได้เวียนมาบรรจบอีกคำรบหนึ่งแล้ว สาธุชนทั้งหลาย ต่างร่วมกันบำเพ็ญกุศลเป็นพิเศษเพื่อรำลึกถึงวันที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงปฐมเทศนา โปรดปัญจวัคคีย์ ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน อันเป็นการเริ่มประกาศพระศาสนา กระทั่งบังเกิดมีพระอริยสงฆ์ ครบถ้วนพร้อมเป็น “พระรัตนตรัย” นับเป็นนักขัตฤกษ์สำคัญ และยังสรรค์สร้างเกียรติประวัติสำหรับราชอาณาจักรไทย ด้วยเป็นประเทศแรกในโลก ที่ดำริริเริ่มให้มีการบูชาพิเศษในดิถีเพ็ญอาสาฬหะ เมื่อรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ประกาศความเป็นเมืองแห่งพระพุทธธรรม ซึ่งช่วยค้ำชูจิตใจของชนในชาติให้ร่มเย็นเป็นสุขตลอดมา ปฐมเทศนาที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้นั้น คือ “ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร” ทรงชี้บอกวิถีทางแห่งการดับเพลิงกิเลสให้สูญไปโดยสิ้นเชิง ด้วยมรรคมีองค์ ๘ เรียกอีกอย่างว่า ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา หรือการลงมือปฏิบัติเพื่อให้พ้นจากทุกข์ ทั้งนี้ ท่ามกลางภาวการณ์ในโลกปัจจุบัน ขอพุทธบริษัทพึงหันมาพิจารณาทบทวนมรรควิธีประการสำคัญประการหนึ่งในองค์ ๘ นั้น ได้แก่ “สัมมาวาจา” ซึ่งหมายถึงการดำรงคำสัตย์ กล่าวแต่คำประสานน้ำใจซึ่งกันและกัน มีวาจาไพเราะจับใจ และกล่าวแต่สิ่งที่เปี่ยมด้วยสารัตถะ หากจงช่วยกันใช้ฉันทวาจา ให้สมาชิกในสังคมตั้งแต่ระดับครอบครัว ไปจนถึงชุมชน และประเทศชาติ เต็มไปด้วยสารประโยชน์ในกาลทั้งปวง ชวนกันเจริญ เมตตาวจีกรรม ซึ่งจะชักพาให้ตนและสังคมส่วนรวมมีความวัฒนาสถาพร วันอาสาฬหบูชา นอกจากจะเตือนใจให้รำลึกถึงคุณพระรัตนตรัย อันเป็นสรณะสูงสุดของพุทธบริษัทแล้ว ยังนำพาให้เราทั้งหลายมั่นคงแน่วแน่ด้วยปณิธานแห่ง “สัมมาวาจา” เพราะฉะนั้น หากท่านประสงค์ให้สังคมไทยไพบูลย์ด้วยสันติสุข ขอจงเร่งเจริญรอยตามพระยุคลบาทของพระพุทธองค์ ผู้ทรงพระมหากรุณาประทานอริยอัฏฐังคิกมรรคไว้เป็นหนทาง พร้อมเพรียงกันบำเพ็ญคุณประโยชน์ โดยเริ่มที่ตนเอง จากการมี “สัมมาวาจา” อยู่ทุกขณะ ซึ่งจะช่วยเกื้อกูลให้เพื่อนร่วมชาติ ร่วมสังคม สามารถก้าวข้ามพ้นจากความทุกขโทมนัส แปรเปลี่ยนเป็นความเกษมสวัสดิ์ของสรรพชีวิตบนโลกนี้ได้สืบไป ตลอดกาลนาน. 🙏🙏🙏