01 : ซีรีย์ในมือคนอ่าน
ผมเชื่อว่านักเขียนการ์ตูนไทยแทบทั้งหมดฝันอยากเขียนซีรีย์เรื่องยาว
เพราะเราต่างเติบโตมากับโลกการ์ตูนญี่ปุ่น โลกที่มีตัวละครน่า...
01 : ซีรีย์ในมือคนอ่าน
ผมเชื่อว่านักเขียนการ์ตูนไทยแทบทั้งหมดฝันอยากเขียนซีรีย์เรื่องยาว
เพราะเราต่างเติบโตมากับโลกการ์ตูนญี่ปุ่น โลกที่มีตัวละครน่าหลงใหล การผจญภัยน่าตื่นเต้น ที่ทำให้เราอยากติดตามเรื่องราวของมันไปเรื่อยๆได้เป็นหลายสิบเล่ม
จุดกำเนิดการเขียนการ์ตูนของผมเองเริ่มจากการเขียนเรื่องยาวล้วนๆ ทุกคืนหลังเลิกเรียนตอนประผมผมจะหยิบสมุดนักเรียนเหลือใช้มาละเลงจินตนาการลงกระดาษ เตะต่อยปล่อยพลังกันจนหมดสมุดไปหลายเล่ม
แต่อนิจจา เมื่อได้มาเป็นนักเขียนการ์ตูนจริงๆ จังหวะชีวิตดันเอื้อให้ผมได้ไปเขียนการ์ตูนเรื่องสั้น สารคดี หรือแก๊กเป็นหลัก (ซึ่งผมก็ชอบนะ) ทั้งที่วิญญาณความอยากเขียนซีรีย์ยังคุกรุ่นอยู่ในอก แต่เวลาไม่เอื้อ
สุดท้ายผมเลยตัดสินใจสร้างซีรีย์แก๊ก ซึ่งเหมือนยังไม่ค่อยเห็นในไทย และพอเหมาะพอเจาะกับจังหวะชีวิตที่พอจะทำได้ "ครอบครัวเจ๋งเป้ง" จึงถือกำเนิดขึ้น ตีพิมพ์ประจำบนหน้าหนังสือพิมพ์มติชนฉบับวันอาทิตย์ โดยแทบไม่มีฟีดแบ็กใดจากคนอ่าน เขียนไปอย่างเหงาๆ แหง่วๆ เป็นปี
จนเมื่อนำมาผลงานมาลงออนไลน์ มันกลับกลายเป็นหนึ่งในผลงานของผมที่มีคนชื่นชอบและติดตามมากที่สุด
ซึ่งทำให้ผมได้พบความพิเศษของซีรีย์ คือการที่มีคนชื่นชอบหลงใหลในตัวละครที่เราสร้าง พูดถึง วิเคราะห์นิสัย คาดเดาเนื้อเรื่อง เหมือนที่ผมเคยทำกับการ์ตูนญี่ปุ่นตอนที่ผมยังเด็ก
การเขียนซีรีย์สำหรับผมจึงเป็นเหมือนการประคองเรื่องเล่า โดยมือข้างหนึ่งเป็นของผู้เขียน อีกข้างหนึ่งเป็นของผู้อ่าน
ไม่ใช่หมายความว่าคนอ่านจะมีบทบาทในการกุมชะตากรรมหรือกำหนดความเป็นไปในการสร้างสรรค์เนื้อเรื่องเช่นผู้เขียน
แต่เป็นคนอ่าน - คนอ่านเท่านั้น ที่จะทำให้ตัวละคร เรื่องเล่าที่ผู้เขียนสร้างสรรค์ขึ้น
มีชีวิต
วิเคราะห์นิสัย 在 Sa-ard สะอาด Facebook 的最佳貼文
01 : ซีรีย์ในมือคนอ่าน
ผมเชื่อว่านักเขียนการ์ตูนไทยแทบทั้งหมดฝันอยากเขียนซีรีย์เรื่องยาว
เพราะเราต่างเติบโตมากับโลกการ์ตูนญี่ปุ่น โลกที่มีตัวละครน่าหลงใหล การผจญภัยน่าตื่นเต้น ที่ทำให้เราอยากติดตามเรื่องราวของมันไปเรื่อยๆได้เป็นหลายสิบเล่ม
จุดกำเนิดการเขียนการ์ตูนของผมเองเริ่มจากการเขียนเรื่องยาวล้วนๆ ทุกคืนหลังเลิกเรียนตอนประผมผมจะหยิบสมุดนักเรียนเหลือใช้มาละเลงจินตนาการลงกระดาษ เตะต่อยปล่อยพลังกันจนหมดสมุดไปหลายเล่ม
แต่อนิจจา เมื่อได้มาเป็นนักเขียนการ์ตูนจริงๆ จังหวะชีวิตดันเอื้อให้ผมได้ไปเขียนการ์ตูนเรื่องสั้น สารคดี หรือแก๊กเป็นหลัก (ซึ่งผมก็ชอบนะ) ทั้งที่วิญญาณความอยากเขียนซีรีย์ยังคุกรุ่นอยู่ในอก แต่เวลาไม่เอื้อ
สุดท้ายผมเลยตัดสินใจสร้างซีรีย์แก๊ก ซึ่งเหมือนยังไม่ค่อยเห็นในไทย และพอเหมาะพอเจาะกับจังหวะชีวิตที่พอจะทำได้
"ครอบครัวเจ๋งเป้ง" จึงถือกำเนิดขึ้น ตีพิมพ์ประจำบนหน้าหนังสือพิมพ์มติชนฉบับวันอาทิตย์ โดยแทบไม่มีฟีดแบ็กใดจากคนอ่าน เขียนไปอย่างเหงาๆ แหง่วๆ เป็นปี
จนเมื่อนำมาผลงานมาลงออนไลน์ มันกลับกลายเป็นหนึ่งในผลงานของผมที่มีคนชื่นชอบและติดตามมากที่สุด
ซึ่งทำให้ผมได้พบความพิเศษของซีรีย์ คือการที่มีคนชื่นชอบหลงใหลในตัวละครที่เราสร้าง พูดถึง วิเคราะห์นิสัย คาดเดาเนื้อเรื่อง เหมือนที่ผมเคยทำกับการ์ตูนญี่ปุ่นตอนที่ผมยังเด็ก
การเขียนซีรีย์สำหรับผมจึงเป็นเหมือนการประคองเรื่องเล่า โดยมือข้างหนึ่งเป็นของผู้เขียน อีกข้างหนึ่งเป็นของผู้อ่าน
ไม่ใช่หมายความว่าคนอ่านจะมีบทบาทในการกุมชะตากรรมหรือกำหนดความเป็นไปในการสร้างสรรค์เนื้อเรื่องเช่นผู้เขียน
แต่เป็นคนอ่าน - คนอ่านเท่านั้น ที่จะทำให้ตัวละคร เรื่องเล่าที่ผู้เขียนสร้างสรรค์ขึ้น
มีชีวิต