EP เดียวค่ะ.. ยาวมากนะ (เตือนละเด้อ)
•
ก่อนเข้าภาวนารอบนี้ เราเหมือนอยู่ในสนามรบ เสียงในหัว ในหู รวมถึงเสียงรัวในใจ เป็นดังเสียงกลองศึก ที่เร่งเร้าเร่าร้อน การตัดใจทิ้งดาบ อาวุธแล้วเดินจากสนามรบ เข้าสู่การภาวนา มันละล้าละลัง ตอนที่ครูกล่าวก่อนนำสวดมนต์ในเช้าวันแรก เสียงครูที่มากระทบหูเหมือนระฆังที่ดังหง่างงงงเพียงครั้งเดียวแต่สร้างความสงบ ความสั่นสะเทือนในใจให้ตระหนักถึงหน้าที่ที่แท้จริง.. พร้อมกับที่ครูบอกว่าเราเข้ามาแล้ว ให้ละแล้วซึ่งสิ่งภายนอก เหมือนเข้ามาเป็นนักบวช
•
และครั้งนี้เป็นอีกครั้งที่นิทานธรรมของครูทำให้เราค่อยๆ คลาย ค่อยๆ วางความยึด จากเรื่องของพระนางอุภิริ ซึ่งในพุทธกาลของพระโคตมสัมมาสัมพุทธเจ้านี้ ได้เป็นมเหสีของพระเจ้าปเสนทิโกศล (จากบารมีเก่าสมัยพระปทุมมุตระที่ปูอาสนะและบำรุงภิกษุด้วยอาหารในกาลใกล้หมดเวลาฉัน) มีธิดาหนึ่งพระองค์ ซึ่งได้ตายลงเมื่ออายุยังน้อย พระนางอาลัยร้องไห้คร่ำครวญ

ด้วยบารมีเก่า พระพุทธเจ้าจึงปรากฎ เมื่อได้สอบถามความจากพระนางแล้ว จึงตรัสถามพระนางว่า "ธิดาของท่านคนไหนเล่า มีธิดาของท่านเคยถูกเผาที่นี่ 84000 คน ท่านอาลัยผู้ใดกัน" เมื่อพระนางได้สดับ และพิจารณาแล้วจึงบรรลุอรหันต์ กล่าวว่า ลูกศร คือ ความโศกที่เห็นได้ยากเสียบอยู่ในใจ วันนี้เราถอนลูกศรได้แล้ว ดับความเร่าร้อนได้แล้ว ขอนับถือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะ

ครูเล่าจบปุ๊บ ถามตัวเองเลยว่าที่ยึดเอา ไม่ปล่อย ไม่วาง ไม่คลายความเศร้าซักที นี้เพราะอาลัยในบิดาคนไหนกันเล่า.. มันไม่ได้แบบหายแว้บไปเลยนะ แต่ใจมันค่อยๆ เบา ค่อยๆ คลายลง เหมือนเมื่อเข็มทิศภาวนา ครั้งแรกของเรา เรื่องของพระนางปฏาจารา ก็ช่วยให้เราปล่อย คลายเรื่องอดีต ได้ง่ายและเร็วขึ้น
•
7 ข้อ การสวดพระสูตร
1. สาธยายคำ
2. รู้ข้อปฏิบัติ
3. มีสมาธินิ่งสงบ
4. มีสติรู้
5. สาธยายถวายพรหมเทพเทวดา
6. บุญจากการสาธยายพระสูตรส่งให้มีรูปงาม มีทรัพย์มาก
7. เกิดชาติไหนพรหมเทพเทวดารัก
•
เหตุแห่งของร้อน
1. อายตนะภายใน (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ)
2. อายตนะภายนอก (ภาพ เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์)
3. วิญญาณ (จักษุ โสต ฆาน ชิวหา โผฎฐัพพะ และมนะ วิญญาณ)
4. ผัสสะ
5. เวทนา
•
จุดเริ่มต้นของวิชชา (ความรู้แจ้ง)
1. การเสวนากับสัปบุรุษ
2. ฟังธรรม
3. เกิดศรัทธา
4. โยนิโสมนสิการ(การน้อมนำธรรม ความดีมาแนบไว้ในใจ)
5. มีสติสัมปชัญญะ
6. อินทรีย์สังวรณ์ การสำรวมกาย วาจา ใจ
7. สุจริต 3 กาย วจี มโน
8. สติปัฏฐาน 4
9. โพชฌงค์ 7
10. วิชชา
•
อาหารของอวิชชา
1. ไม่เสวนากับสัปบุรุษ (คบคนพาล)
2. ไม่ฟังธรรม
3. ไม่มีศรัทธา
4. ไม่โยนิโสมนสิการ(การน้อมนำธรรม ความดีมาแนบไว้ในใจ)
5. ไม่มีสติสัมปชัญญะ
6. ไม่มีอินทรีย์สังวรณ์ การสำรวมกาย วาจา ใจ
7. ทุจริต 3 กาย วจี มโน
8. ไม่เจริญสติ
9. นิวรณ์ 5
10. อวิชชา
•
บุญกริยาวัตถุ 10
1. การให้ทาน
2. รักษาศีล
3. ภาวนา
4. อ่อนน้อม
5. ช่วยเหลือ
6. แบ่งบุญให้คนอื่น
7. ยินดีในบุญของผู้อื่น (การอนุโมทนาบุญ)
8. การฟังธรรม
9. การสอนธรรม (การให้หนังสือ ซีดี)
10. การทำความเห็นให้ตรง
•
เคยมีคนถามว่าทำไมเราถึงฟังคำสอนครู และปฏิบัติได้ก้าวหน้า เราคิดคงเป็นเหตุปัจจัยที่ผูกต่อกันมาในสังสารวัฎ ดังเช่นเรื่องจากเข็มทิศภาวนา คราวก่อน(ที่เพิ่งป็อปขึ้นมา) ครั้งนึงพระพุทธองค์ได้ให้พระอานนท์ไปขอน้ำจากหญิงชรา ซึ่งพระอานนท์กล่าวขอด้วยความสุภาพเช่นไร หญิงชราก็ไม่ให้น้ำ ทั้งยังโวยวายใส่ พระอานนท์จึงกลับมา พระพุทธองค์ทรงให้พระสารีบุตรไป ปรากฎว่าหญิงชรานั้นให้น้ำมาโดยอัธยาศัยอันดี พระพุทธเจ้าตรัสว่าครั้งนึงในสังสารวัฎหญิงชราเกิดเป็นหนู แล้วตายบนถนน พระอานนท์ในครั้งนั้นผ่านมาก็ปิดจมูกเดินหนีด้วยรังเกียจ ส่วนพระสารีบุตรผ่านมาก็เกิดความสงสารจึงนำซากหนูไปฝังกลบอย่างดี เราฝึกเรียนมาหลายสำนักแต่ธรรมคือของยากเสมอมา จนมาเจอครู ธรรมที่ครูแสดงมันเข้าใจง่าย มีเหตุผล ใช้ได้จริง

ครั้งนี้เรียนรู้ว่ามนุษย์เรา หนีทุกข์ตลอดเวลา เช่นเราเองนั่งท่านี้ทุกข์ก็พร้อมจะขยับ ทุกข์กับการอยู่กับปัจจุบัน จึงไปรำพันอดีต พร่ำเพ้ออนาคต
ครั้งนี้ด้วยคำสอนว่า นิพพานคือฝั่งตาย บัลลังก์สุดท้าย เมือพิจารณากองทุกข์นี้ พยายามไม่เอ๊อะอ๊ะ ตามดูตามรู้ความเกิดดับไปแบบกลางๆ เพราะไม่อยากเป็นคนอ่อน อ่อนพละ อ่อนอินทรี อ่อนศรัทธา อ่อนสมาธิ เกรงสุดท้ายจะอ่อนปัญญา และครั้งนี้เองทุกอย่างใหม่หมด โรงแรมใหม่ สภาพแวดล้อมใหม่ รวมถึงเวลาในการเริ่มภาวนาบัลลังก์แรก😅 เราว่าต้องเป็นนิมิตหมายใหม่อันดีงามในชีวิตแน่นอน
•
ด้วยธรรมบรรยาย การสอนแบบละเอียดยิบของครู DDnard Na Pattalung ทำให้ศิษย์ก้าวหน้าขึ้นทีละนิด ก้าวหน้าในการวางต้นกล้านิพพาน ก้าวหน้าในแนวทาง ก้าวหน้าในการวางใจ
•
ด้วยเหตุแห่งการปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบทั้งปวง ทั้งทานศีลภาวนา ตลอดสามวันนี้ ข้าพเจ้าขอน้อมส่งบุญกุศลทั้งปวง
มายังทุกท่าน ให้เสมอกับที่ท่านทำด้วยตัวเองนะคะ

และกราบอนุโมทนากับครูอ้อย ท่านเจ้าภาพ เจ้าภาพร่วม ทีมธรรมอาสา ทีมยามเฝ้าธรรม รวมถึงเพื่อนผู้ปฏิบัติทุกท่านเลยนะคะ ที่เมตตาเรามากๆ
•
ปล.เรื่องพระนารทมานพ ที่จะมาเป็นพระรามสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าองค์แรก รวมถึงพระสุธะมานพ พระธรรมราชาสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าองค์ที่สองหรือองค์สุดท้าย ในยุคมัณฑกัป(กัปที่ผ่องใส).. คุณครูได้สาธยายให้ฟังแล้ว ในภาวนาครั้งก่อนๆ นะคะ (ไม่เขียนซ้ำ) #เข็มทิศภาวนา41 #ศิษย์เป็นเพียงผู้จำมาเล่า #หากผิดพลาดประการใดกราบขออภัยมาณที้นี้ด้วยค่ะ

กุสะลา ธัมมา อะกุสะลา ธัมมา อัพยากะตา ธัมมา, กะตะเม ธัมมา กุสะลา, ยัสมิง สะมะเย กามาวะจะรัง กุสะลัง จิตตัง อุปปันนัง โหติ โสมะนัสสะสะหะคะตัง ญาณะสัมปะยุตตัง รูปารัมมะณัง วา สัททารัมมะณัง วา คัณธารัมมะณัง วา ระสารัมมะนัง วา โผฏฐัพพา รัมมะณังวา ธัมมา รัมมะณัง วา ยัง ยัง วา ปะนะรัพภะ ตัสมิงสะมะเย ผัสโส โหติ อะวิเข โป โหติ เย วา ปะนะ ตัสมัง สะมะเย อัญเญปิ อัตถิ ปฏิจจะสะมุปปันนา อรูปิโน ธัมมา อิเม ธัมมา กุสะลา

ธรรมทั้งหลายที่เป็นกุศล ธรรมทั้งหลายที่เป็นอกุศล
ธรรมทั้งหลายที่เป็นอัพยากฤต ธรรมเหล่าไหนเป็นกุศล ในสมัยใด
กามาวจรกุศลจิต ที่สหรคตด้วยโสมนัส สัมปยุคด้วยญาณ เกิดขึ้น
ปรารภอารมณ์ใดๆ จะเป็นรุปารมณ์ก็ดี สัททารมณ์ก็ดี คันธารมณ์ก็ดี
รสารมณ์ก็ดี โผฏฐัพพารมณ์ก็ดี ธรรมารมณ์ก็ดี ในสมัยนั้น ผัสสะ
ความฟุ้งซ้านย่อมมี อีกอย่างหนึ่งในสมัยนั้น ธรรมเหล่าใดแม้อื่น
มีอยู่ เป็นธรรมที่ไม่มีรูป อาศัยกันและกันเกิดขึ้น
ธรรมเหล่านี้เป็นกุศล.