สังขารย่อมเดินด้วยท้อง...เบาๆกะมื้อเช้า....ทำให้ย้อนถึงเมื่อตอนเป็นเด็กๆ คุณยายผัดให้ทานทุกมื้อ “ผัดผักบุ้งใส่ไข่ “ เพราะไม่มีอะไรอร่อยดีกว่านี้อีกแล...
สังขารย่อมเดินด้วยท้อง...เบาๆกะมื้อเช้า....ทำให้ย้อนถึงเมื่อตอนเป็นเด็กๆ คุณยายผัดให้ทานทุกมื้อ “ผัดผักบุ้งใส่ไข่ “ เพราะไม่มีอะไรอร่อยดีกว่านี้อีกแล้ว สมัยนั่นยังใช้ตะเกียงอยู่ ไม่เจริญ แต่มีป่า มีทุ่งนาเขียวขจี มีฝายน้ำล้น พืชผักอดมสมบูรณ์ อะไรก็หาทานง่าย คุณยายก็ปลูกผักบุ้งในสระน้ำเล็กๆที่บ้าน เพราะสระตรงนี้เป็นหลุมหลบภัยสมัยก่อน คุณยายไม่ถม ก็เลยปล่อยให้มีน้ำ มีผักบุ้งมีปลาเยอะมากๆ และเลี้ยงเป็ด เลี่ยงไก่ ไม่ต้องซื้อ ไม่ได้ใข้เงินมากมายอะไร ตกเดือนหนึ่งก็แค่ 2-300 บาท ทุกเช้าทานแต่ผัดผักบุ้ง กับข้าวเหนียวซึ่งไม่เข้ากันเลย...แต่ก็ต้องทานเพราคุณยายดุมากๆๆๆกลัวหลานๆผิวพรรณไม่ดี เพราะมีแต่เด็กผู้หญิงกันทั้งบ้าน 5 สาว คุณยายบอกให้ทานเยอะ จะได้ตาหวาน...จึงชอบทานผัดผักบุ้ง5555...แต่ตาไม่ได้หวานเล้ยยยย...ค่อนดุต่างหาก...แต่สายตาแม่กลับดีมาจนถึงทุกวันนี้ แต่น้องๆไม่ค่อยทาน จะชอบทานไข่ต้มคลุกข้าวเหนียว อันนี้ก็อร่อยผุดๆๆๆ ถึงกลับแย่งกันเลยที่เดียว ทำเอาสนุกมากๆๆๆๆๆๆ สายตาน้องๆๆๆไม่ค่อยจะดี แต่รูปตาน้องๆสวย เพราะข้าวเหนียวคลุกกะไข่ต้ม...ค้า... แม่พาย้อนวัยยยยย คริคริ....❤️❤️❤️❤️ วันหลังฟังต่อเด้อ😂😂😂😂