รางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด นอกเหนือจากการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้พบพระพุทธศาสนา และเป็นลูกของพ่อและแม่ในชาตินี้ คือ การได้เกิดมาเป็นคนไทยในแผ่นดินรัชกาลที่ ๙ ผมอาจโชคดีกว่าคนอื่น ที่ได้เกิดในวันจันทร์ที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๙ ตอนเด็กๆ คิดตามประสาเด็กว่า วันเกิดเรา เป็นวันหยุดทุกปี เป็นวันพ่อที่คนทั้งประเทศเฉลิมฉลอง พอวัยรุ่น อายุ ๑๗ ได้ทุนเอเอฟเอสไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่สหรัฐ ต้องไปอธิบายให้คนอเมริกัน ที่ไม่มีสถาบันพระมหากษัตริย์ฟังและเข้าใจ ว่าไทยเป็นประเทศที่มีสถาบันพระมหากษัตริย์ ซึ่งเขาไม่มี ไม่เข้าใจ ... บรรยายไป เอารูปต่างๆ ไปฉายประกอบ ภาพพระราชกรณียกิจที่เสด็จพระราชดำเนินอยู่ตามป่าเขา ตามทุ่งนา ไปให้คนอเมริกันดู ... ทุกคนแปลกใจ ทำไม King ไม่อยู่ในวัง ไม่ใช้ชีวิตหรูหรา อย่างที่เขาเข้าใจ เพื่อนๆ อเมริกันถามทุกครั้ง ... "Is this your King?" ผมตอบจากหัวใจ ด้วยความภาคภูมิใจทุกครั้งว่า "Yes, This is my King." และนั่นคือเหตุผล ที่ทำให้ผมรู้ว่า เราโชคดีแค่ไหน ที่ได้เกิดมาในแผ่นดินของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ พระมหากษัตริย์ ที่มิใช่แค่ทรงงานหนักที่สุดในโลก ทรงครองราชย์ยาวนานที่สุดในโลก .. แต่เป็นพระมหากษัตริย์ที่ ทรง 'รัก' คนไทยที่สุด และไม่เคยทอดทิ้งเราไปไหน ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์ใดๆ ในบ้านนี้เมืองนี้ .. แต่ก่อน เราโชคดีมีบุญที่ครั้งหนึ่งในสังสารวัฏฏ์ เคยมีลมหายใจเดียวกันกับพระองค์ แต่วันนี้ เราจะยังคงเดินตามรอยพระองค์ และจะน้อมนำบุญกุศล คุณงามความดีทั้งปวง จากการสวดมนต์ นั่งสมาธิ น้อมถวายแด่กายทิพย์ จิตทิพย์ ของพระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นพระมหาโพธิสัตว์ และได้ลงมาบำเพ็ญบารมีในโลกมนุษย์ เราจะรัก เทิดทูน และเดินตามรอยพระมหาโพธิสัตว์ ผู้เป็น 'พ่อ' ของเราตลอดไป เราจะมีหัวใจที่เป็นสุข ทุกครั้งที่มันเต้นเพื่อผู้อื่น ตลอดไป .. ดนัย จันทร์เจ้าฉาย ธรรมดีที่พ่อทำ